Verslag JO13-1: ‘Remontada’ in Poeldijk
Zaterdag 5 oktober 2019, verslag Verburch JO13 – HVC’10 JO13-1 (2-3)
*verslagen graag insturen naar redactie@hvc10.nl*
De wedstrijd van JO13-1 tegen Verburch was amper 10 minuten bezig, toen ik dacht: ben ik hier nou zo vroeg voor uit m’n bed gekomen?? Het was op dat moment 8.39 uur, het zonnetje moest nog doorkomen en JO13-1 stond al met 2-0 achter. Lekker dan… Maar wat volgde, was een indrukwekkende ‘remontada’ (https://www.nrc.nl/nieuws/2017/03/09/remontada-voor-de-eeuwigheid-7233326-a1549473) waar FC Barcelona nog jaloers op zou zijn.
Eerlijk gezegd dacht ik na een jaar of zes iedere zaterdag langs de lijn staan er wel van af te zijn, dat voetballen om half 9 ’s ochtends. Ja, bij de F’jes was het vaste prik. Bij de E’tjes (nu JO11) gebeurde het soms nog wel eens. Maar nu we eenmaal zijn aanbeland in de JO13, dacht ik dat we die fase wel hadden gehad. Nou, niet dus. Verburch had de wedstrijd tegen HVC’10 JO13-1 weer ouderwets om 8.30 uur ingepland. ,,Mooi, dan hebben we nog wat aan onze dag!”, schreef Sander quasi-serieus in de groepsapp. Ja, maar niet aan je nacht(-rust)… Behalve Ruben dan, die pakte zaterdagochtend nog effe een half uurtje extra slaap (geintje hoor Ruben ?)
Het vroege aanvangstijdstip had duidelijk ook effect op onze pubers. De wedstrijd was amper een minuut bezig of de 1-0 zat er al in, na enige miscommunicatie achterin. Toen Verburch een paar minuten later uit een hoekschop ook de 2-0 inkopte, leek het een kansloze ochtend te worden. Maar niets bleek minder waar. Toen het zonnetje door de wolken begon te prikken en de eerste zonnestralen zich langzaam over het veld verspreidden, begon JO13-1 te schitteren. En hoe. Ineens ging het balletje lekker rond, ineens werden vrijwel alle duels gewonnen, ineens was het weer een wedstrijd.
Langs de lijn keken we elkaar even aan. Iedereen voelde dat de wedstrijd aan het kantelen was. ,,Hij hangt in de lucht”, zei René. Even later viel-ie ook. Lars tekende voor de aansluitingstreffer met een verwoestende knal met links in de korte hoek. Het voorbereidende werk van Luc en Jelle was eigenlijk net zo mooi. We gingen de rust in met een achterstand van 2-1, maar iedereen voelde: dit is onze wedstrijd.
In de tweede helft leek het wel powerplay. Het was eenrichtingsverkeer richting het doel van Verburch. De driehoekjes en flitsende combinaties vlogen over het veld. De jongens uit Poeldijk werden helemaal kleurenblind gespeeld. En wie de kleuren niet meer zo goed ziet, passt de bal wel eens naar een speler van de verkeerde kleur. Dat gebeurde dus ook en na de 2-2 van Lucas (die profiteerde van zo’n foutje van Verburch) schoot Daan de meer dan verdiende 3-2 voor HVC binnen.
Een prachtige teamprestatie, want wat hebben ze er als team voor gevochten. Ze moesten het zonder wissels doen, want helaas konden Sem en Maxim niet meespelen. Maar allemaal hebben ze er keihard voor gevochten en vooral héél erg goed gevoetbald. Op de terugweg naar huis merkte zoonlief nog op: ,,echt iedereen was goed vandaag”. En zo was ’t ook. Grote klasse mannen en vrouw!!! Voor zulke wedstrijden sta ik heel graag vroeg op ?
