Verslag dag 2 voetbalkamp HVC’10

Aan alle trouwe volgers van het voetbalkamp,

Een onderzoeker loopt een grot in en ziet twee naakte lijken liggen. Hij ziet meteen dat dit Adam en Eva zijn. Ra ra hoe weet de onderzoeker dit?

Vandaag even een vertraagd stukje over de dinsdag. Op de woensdagochtend gaat alles altijd lekker traag. De kinderen zijn nu aan het oefenen voor de bonte avond, daarna worden de kamers tussentijds schoongemaakt en aan het einde van de ochtend lopen we op het gemakkie naar een meertje in de buurt. Zowel vandaag als gister hebben we onwijs veel geluk met het lekkere weer. Op dit moment kijk ik uit over ons zonovergoten terrein, waar ik zo nu en dan al hele goede en hele slechte ideeën hoor voor de bonteavond morgen.

Terwijl jullie je hoofd breken over bovenstaand raadsel uit de koker van Lotte, zal ik verslag uitbrengen van de dag van gister. Het begon met een klein wonder. Dat Mark maandagavond zo aan het shinen was tijdens het maken van de macaroni bleek geen toevalstreffer want dinsdagochtend stond hij tot ieders grote dank hele lekkere eitjes te bakken. Kay besloot direct om het vast te leggen, omdat we thuis anders waarschijnlijk als complete complotdenkers worden weggezet.

Na het ontbijt gingen de groepjes een voor een de speurtocht lopen. Mijn wens kwam uit toen het eerste groepje, team wit, onder leiding van Britt letterlijk en figuurlijk het bos in gingen. Zij hadden het grootste bord bij de belangrijkste bocht van de speurtocht over het hoofd gezien. Dat werd omlopen dus! Een goede gooi naar de Steven Berghius prijs (kampbummer van de week). De rest was gelukkig niet zo stom en om twaalf uur zat iedereen lekker aan een broodje knakworst.

Tijd voor een moment van hard werken onder de leiding. Om twee uur stond natte zeskamp/zoek de schat op het programma en er moest nog veel gebeuren. Mitchel, Lotte en ik waren verantwoordelijk voor het verstoppen van de schat. En de rest van de leiding zou de spellen uitzetten. Nieuw dit jaar was het feit dat de leiding die de groepen begeleidde zelf ook niet wist wat de schat was en waar die lag. Zoals jullie snappen zorgde dit voor een hoop extra fanatisme, gevloek en getier. Bovendien waren op het einde de krokodillentranen groter als ooit tevoren. De schat bestond uit een bellenblaas en deze was verstopt in de dakgoot. Woody begreep zelfs na het zien van deze schat nog steeds de hints niet. Ook de andere leiding en groepjes moesten goed zoeken, dus het niveau lag echt wel een beetje hoog. Uiteindelijk werd de schat gevonden door team oranje samen met Tjakko. Op deze plek was Mark al na tien minuten aan het zoeken en het team van Martijn was net aan de andere kant van de dakgoot aan het kijken. Genoeg om na te praten dus.

Terwijl de kinderen nog met het water aan het kloten waren, speelde de leiding een potje voetvolley op olympisch niveau. De inzet was hoog, want het team dat verloor moest vandaag de wc’s schoonmaken. Team Mark, Len, Martijn, Woody en Robin stond aanvankelijk achter, maar nam al snel de leiding over van team Kay, Mitchel, Lotte, Tjakko en Koen. Dit leidde tot een vloedgolf aan tranen en aanstellerij bij Kay van den Bos. We hebben het thuisfront moeten bellen, want hij is vandaag nog steeds aan het huilen in de ballenbak. Deze Tadic-act zorgde uiteindelijk voor zoveel afleiding en woede, dat mijn team zich uit het spel liet halen en toch nog de overwinning door de handen liet glippen. De twee kampen hebben daarna niet meer met elkaar gesproken…

De verzoening werd enigszins gebracht door een heerlijke kapsalon. Deze werd verzorgd door onze chef Woody. De kinderen hebben lekker gesmikkeld en met een volle maag vertrok iedereen richting het bos voor het smokkelspel. Zelf ben ik niet mee geweest, maar aan de hoeveelheid schrammen onder de leiding te zien hebben de kinderen ze een poepie laten ruiken. Terug op het kamphuis werd de keuken opgeruimd en schoongemaakt door Tjakko en Woody. De kinderen namen hout mee uit het bos en Tjakko en Kay verzorgden een kampvuurtje.

Aan het kampvuurtje werden de klassieke dilemma’s van het leven weer eens met elkaar doorgenomen. OF elke ochtend een duik in de zee OF elke ochtend vijf keer de Measlandkering op fietsen. Dat soort dingen meer. Kay heeft ‘s-nachts het vuur uitgepist en diep in de nacht is iedereen lekker gaan slapen.

Nu moet ik snel gaan, want we moeten naar het meer om heerlijk krokant te worden. Ik spreek jullie later!

Oh ja, het antwoord: de lijken hadden geen navel.

Groetjes van Robin