Update over Voetbalkamp 2025

De voorbereidingen voor de leukste week van het jaar zijn alweer in volle gang! Na een zeer geslaagde 2024-editie zijn de inschrijvingen snel gegaan. Er zijn nog een paar plekken over voor het kamp (van maandag 25 tot en met vrijdag 29 augustus), dus mocht je je nog niet hebben ingeschreven, doe dat vooral snel via deze link! We gaan dit jaar naar de Aalbershoeve in Ermelo.

De sfeer die in op zo’n kamp hangt is altijd moeilijk te omschrijven, maar toch doen we ieder jaar een poging tot. Mocht je nou nog twijfelen over of het kamp iets voor jou of je kind is, kijk dan vooral even naar de kampverhalen van afgelopen jaar. Deze zijn allemaal te vinden op de Facebookpagina van het jeugdkamp, Jeugdkamp Hvc’10. Als voorproefje hier alvast een stuk uit het laatste kampverslag van vorig jaar:

“Voor het laatste deel van het verslag van dag 4 zit ik inmiddels in de bus terug naar de Hoek. Ik zie veel moeie en slapende kinderen om me heen. Timo zit naast me en ligt al een half uur in coma, maar ook de jongeren kunnen straks wel wat extra slaap gebruiken kan ik u alvast verklappen.

Ik wil graag afsluiten met iets wat me ieder jaar opvalt, en wat dit jaar extra duidelijk was doordat er erg veel (vooral jongere) nieuw kampgangers waren dit jaar. Het is natuurlijk nogal wat, voor de eerste keer op voetbalkamp gaan als je 8,9 of 10 jaar bent. Je bent vaak voor de eerste keer zonder je ouders weg en moet opeens uit jezelf onder de douche gaan staan, je tanden poetsen, en een keer een ander shirtje aan doen. Ook je bedtijd mag je zelf bepalen. Natuurlijk helpen we als leiders een klein handje hier en daar, maar alsnog is het echt wel een dingetje om alleen weg te zijn.

Een van de mooiste dingen die je deze week dan ziet gebeuren is de verandering die geleidelijk plaats vindt op dinsdag en woensdag. Maandag is meestal echt nog wel spannend: “Hahahah we gaan allemaal tot 2 of 3 uur opblijven terwijl we normaal om 9 uur in bed moeten liggen”. Mooi verhaal natuurlijk, maar opeens ben je die avond en de ochtend erna moe, heb je nog niet gedouched en heb je je rijst die avond niet aangeraakt omdat je dat niet lust. In de bus naar het kamp heb je al een hele zak zure matten opgegeten, en het lunchpakketje dat je ouders je hebben meegegeven heb je maar in de prullenbak gegooid. Na alles wat beschreven is in de laatste paragraaf is het natuurlijk niet gek dat je je dan opeens slecht begint te voelen. Dan maar in tranen naar de kamleiders, zeggen dat je naar huis wil. Voor Tjakko, Paul, Sjoerd en Woody een heuse dagtaak om hier op de eerste dag en het eerste deel van de tweede dag mee om te gaan.

Maar dan, op dinsdag en woensdag, zie je opeens wat dingen veranderen. Kinderen die eerst wat stiller zijn worden wat losser en hoor je wat vaker. Kinderen die door de spanning juist misschien wat meer aanwezig zijn en een tikkeltje vervelend zijn naar anderen worden juist wat rustiger. Iedereen begint het kamp een beetje te begrijpen en leert wat beter voor zichzelf te zorgen. Dit komt vervolgens helemaal tot uiting op de bonte avond. Om 2 uur ’s nachts, wanneer menig ouder kind al afgetaaid is en op een oor ligt, zie ik Tjakko hakken op verschrikkelijke kutmuziek, samen met vier kinderen die op de eerste dag nog met tranen in hun ogen stonden of ze alsjeblieft naar huis konden. Dan is het een geslaagd kamp. Dat is voetbalkamp. Mooi man.

We mogen blij zijn dat dit ieder jaar weer wordt mogelijk gemaakt door de mensen die zich er ieder jaar keihard voor inzetten om dit de mooiste week van het jaar te maken. Als je nou twijfelt om je kind volgend jaar mee te sturen, of iemand kent die twijfelt, kan ik alleen maar zeggen: Doe het nou gewoon. Ik ben 16 jaar meegegaan, 9 jaar als jeugdlid en 7 jaar als leider. Ik weet waar ik het over heb. Het is zo fantastisch mooi, deze week, en je leert er zo verschrikkelijk veel van.”

Wij hebben er weer ontzettend veel zin in. Groetjes van de kampleiding!