Spektakel bij HVC’10 – DCV: 4-4

Bij een stevige 0-3-achterstand leek de bekerwedstrijd van HVC’10 tegen DCV uit Krimpen na 30 minuten al bijna beslist. Trainer Piet Boon begon met drie centrale verdedigers en twee opkomende backs, maar dat experiment leverde weinig succes op. De thuisclub kwam steeds een mannetje te kort op het middenveld, waar de ex-prof Carlo de Reuver (Excelsior en Helmond Sport) zich in een paradijs waande. Hij kopte zelf na een kwartier uit een corner de 0-1 binnen. Die stand werd snel door buitenspeler Meijer opgevoerd naar 0-3, na respectievelijk weer een dekkingsfout bij een hoekschop en slordig balverlies op het Hoekse middenveld. DCV (ook 2e klas zaterdag) leek zo al op weg naar de tweede ronde.

Door: Cees van der Pol

Piet Boon begreep dat het idee van de drie centrale verdedigers niet werkte. Hij schoof Leroy Smits door naar het middenveld en daar kwamen de kwaliteiten van de aanvoerder beter tot zijn recht. Het geschuif leverde direct succes op, want Smits verzilverde zelf al een paar minuten later de strakke voorzet van de doorgebroken Dave Kram (1-3). DCV wist niet goed om te schakelen bij de veranderingen op het middenveld. Het zag HVC’10 nog dichterbij komen na een fraaie aanval via Jorno Reurink en Kirill Slutskyy. Badr Ben Mohammed hakte achter zijn standbeen slim de stand vlak voor rust naar 2-3. Zelfs de 3-3 leek voor de rust nog mogelijk, maar de voorzet van Slutskyy werd net gemist door Reurink. De hoop was echter teruggekeerd in de Hoekse harten.

DCV schiet opnieuw uit de startblokken
DCV begon echter aan de tweede helft als Max Verstappen aan de Grand Prix van Silverstone. Invaller Luuk Kraaijeveld (hij verving doelpuntenmaker Meijer) knalde al na 33 seconden op de lat boven doelman Tom van der Spek en weer een minuut later versierde De Reuver zijn eerste penalty. De overigens goed leidende scheidsrechter Erik de Winter (Rozenburg) gaf na afloop toe dat hij daarbij fout zat: ,,Ik zag bij de aanvoerder daarna een smile op zijn gezicht en ik begreep dat ik in de maling was genomen.’’ De Reuver bleek beter in het uitlokken dan in het benutten van de pingel. Bovendien dook Van der Spek naar de goede hoek. HVC’10 leek even was geschrokken, maar 5 minuten later tikte Slutskyy aan de andere kant helemaal vrij de bal tegen de paal buiten bereik van de doelman van DCV.

Invallers brengen nieuw elan
Nu was het de beurt aan DVC om te schrikken. Het ging wat meer het accent op de verdediging leggen. HVC’10 had echter drie troeven achter de hand gehouden. Kay van den Bos, Mitchell Bouwhuis ( na een vermoeiende week jeugdkampleiders spelen) en Daniël Storm (eindelijk terug van vakantie) kwamen voor Rick Voskamp, Reurink en Jorn Groothuizen in het veld. Er kwam daarmee weer nieuw elan in het Hoekse spel. Na een schitterende steekbal liet Bouwhuis doelman Bart de Keijzer voor de derde keer kansloos, door de bal laag in de rechterhoek te schieten: 3-3. Het was al weer de vijfde keer in drie wedstrijden dat Bouwhuis doel trof. Het leek de eindstand te worden waar iedereen wel vrede mee gehad zou hebben.

Tot het bittere einde
Maar de spelers van beide ploegen niet. Er mocht vanmiddag veel van de Rozenburgse scheids en dat kwam het tempo in de wedstrijd wel ten goede. De sfeer in het veld bleef gelukkig prima, omdat de spelers goed omgingen met de geboden vrijheid van de arbiter. Vijf minuten voor tijd voor tijd lokte De Reuver weer een nieuwe strafschop uit. Van der Spek legde hem neer en deze keer was de penalty terecht. Invaller Kraaijeveld benutte deze onverwachte buitenkans. (3-4). De ploeg uit Krimpen aan den IJssel dacht dat de buit binnen was, maar twee minuten voor tijd leverde een schitterende pass van Slutskyy op Dave Kram toch nog een Hoeks doelpunt op. Deze keer wist Kram wel doelman De Keijzer te passeren. Met 4-4 op het scorebord kwam een passend einde aan deze aantrekkelijke partij voetbal.

Boon tevreden
,,We begonnen best goed, vond ik, maar door twee dekkingsfouten bij corners en balverlies op het middenveld stond het ineens wel 0-3. Doordat Leroy Smits naar het middenveld doorschoof, konden we het evenwicht daar herstellen. We kwamen op het middenveld tekort. Waar vorige week de mentaliteit tegen Schipluiden te wensen overliet, werden deze keer de mouwen opgestroopt. We kwamen weer snel terug in de wedstrijd en we kregen in het vervolg eigenlijk ook de beste uitgespeelde kansen. De eerste pingel was er geen, maar die werd gelukkig gestopt. Het werd zo een erg leuke wedstrijd, zeker voor ons, als je na een 3-0-achterstand nog met een gelijkspel van het veld stapt. Het was wel fijn dat DCV wilde blijven voetballen.”