Slordig HVC’10 laat Schipluiden terugkomen tot 3-3

,,Zo gewonnen, zo geronnen.” Wie kent die uitdrukking nog? De ene week is de andere niet, betekent het ongeveer. Zeven dagen terug werd SV Honselersdijk (1e klas) vrij gemakkelijk aan de kant geschoven door HVC’10 (3-0). Trainer Piet Boon was toen erg blij met de achterin gehouden ‘nul’. Nu was hij na afloop van de tweede oefenpartij tegen buurtgenoot VV Schipluiden (3e klasse) heel wat minder optimistisch gestemd.

Door: Cees van der Pol

Na een reeks defensieve Hoekse slordigheden was de eerste poging voor de bezoekers in de eerste minuut meteen raak (0-1). Schipluiden was in de volgende 10 minuten zelfs beter, want scherper, dan de thuisclub.

Gelukkig kon de teruggekeerde Michael van den Bos een strakke pass van Glenn Boon ook langs de jonge doelman van Schipluiden tikken: 1-1. Hierdoor kantelde de wedstrijd in het voordeel van HVC’10. Tot aan de rust vielen er best enkele fraaie Hoekse combinaties te bewonderen, maar erg doeltreffend in de afwerking was de voorhoede bepaald niet. De doelman van de bezoekers hield bovendien knap stand.

Nadeel aan Hoekse kant was dat Michael van den Bos zich al bij de eerste drinkpauze moest laten vervangen en ook niet meer terugkeerde op het veld. De uit Vlaardingen afkomstige scheidsrechter Wim Roozeboom moest een paar keer handelend optreden na fors uitziende overtredingen, van beide kanten overigens. Maar nergens werd het echt unfair.

Twee keer Bouwhuis
Was HVC’10 in het begin van de eerste helft niet wakker, VV Schipluiden kwam volgens hun sympathieke coach Benjamin van der Zwam ,,wel heel slecht uit de kleedkamer”. Binnen luttele minuten maakte de sterk spelende, aanvallende middenvelder Mitchell Bouwhuis twee doelpunten. De eerste, na voortreffelijk ‘terugleggen’ van de naar voren opgekomen verdediger Glenn Boon, scoorde hij met een droge knal. De tweede kwam gewoon uit het niets, zoals Bouwhuis dat nu eenmaal kan en soms doet. Op beide schoten was Erwin van der Windt kansloos. Het was al Mitchells vierde doelpunt in twee (oefen-)wedstrijden.

Nonchalance
Als Jorno Reurink kort daarna de 4-1 had gemaakt, had hij HVC’10 de weg kunnen wijzen naar een grote overwinning. Maar ineens sloeg niet alleen de nonchalance, maar ook de irritatie bij HVC’10 toe. Als je vervolgens het tempo aanpast aan dat van je mindere tegenstander, dan loop je achter de feiten aan. Binnen 10 minuten kwam de geel-blauwe brigade langszij. Beide doelpunten werden gemaakt door spits Chris van Beurden. De eerste (een intikkertje) kwam na weer een reeks defensieve fouten. Voor de tweede benutte hij een overigens door Roozeboom makkelijk gegeven strafschop.

Die 3-3-eindstand leek daarvóór onmogelijk. HVC’10 verviel zoals vaak in de oude fout: een wedstrijd niet kunnen ‘killen.’ ,,Lekker voetballen” is pas leuk als je gewoon je aanvallen met een doelpunt afrondt, niet als je vergenoegd een bal tussen iemands benen wil spelen. De vele wisselingen maakten het spel bovendien erg rommelig.

Puzzelen
Zo kon HVC’10 met enige teleurstelling en SV Schipluiden met een beetje voldoening naar de kleedkamers lopen. Piet Boon: ,,We speelden na de 3-1 een periode heel slecht. Een overdaad aan slordig balverlies en ook irritatie alom. Daardoor loop je ook nog eens gemakkelijk blessures op. Het gebeurt door je eigen instelling en dat moet er echt uit. Het lag niet aan de scheids, het lag niet aan de tegenstander. Het lag aan onszelf.”

Volgende week wacht de eerste bekerwedstrijd, thuis tegen DCV uit Krimpen a/d IJssel. Boon kan dus nog een week puzzelen op de juiste samenstelling van zijn ploeg.