JO14-1 net op tijd wakker in Den Haag

HVC’10 JO14-1 heeft ongeslagen de knock-outfase van de beker bereikt. Na overwinningen op Loosduinen (6-5) en Die Haghe (5-1) volstond zaterdag in de vroege ochtend een gelijkspel (2-2) op sportpark De Diepput in Den Haag bij het sjieke HVV om als nummer 1 van de poule door te gaan. De JO14-1 moest daar wel diep voor gaan, want makkelijk ging het niet.

Het vroege aanvangstijdstip van 8.30 uur zal daarbij vast ook hebben meegespeeld. Het was nog schemerig toen we effe na 7 uur in de auto stapten. ,,Je zit toch niet in de F’jes?’’, vroeg m’n buurman verbaasd toen hij zijn hoofd uit het slaapkamerraam stak, om te kijken wat dat gerommel in de straat te betekenen had op de vroege ochtend.

Het verzameltijdstip van 7.15 uur werd niet door iedereen gehaald. Maxim had de wekker gezet op zijn laptop, maar die wekker blijkt niet af te gaan als je je laptop dichtklapt. Die lag dus nog heerlijk op één oor terwijl wij koers zetten naar Den Haag. Gelukkig was z’n moeder wel vroeg wakker en besloot trainer Ruben na wat appverkeer met een snelheid van naar schatting 170 kilometer per uur terug te racen/vliegen naar Hoek van Holland om Maxim op te halen. ,,Alle boetes en schade aan de auto zijn voor jou, Maxim’’, zei Ruben, die à la Max Verstappen daarna alsnog richting Den Haag racete.

Zonder schade en hopelijk ook zonder boetes arriveerden ze zo toch nog aardig op tijd op het schitterende complex van HVV, dat pronkt met het oudste voetbalveld van Nederland. Helaas mochten de sterren uit Hoek van Holland niet op het grasveld spelen dat er al sinds 1898 schijnt te liggen, maar op één van de twee kunstgrasvelden. Het leek er aanvankelijk op dat JO14-1 alle waarschuwingen om 1,5 meter afstand te houden iets te serieus nam. Binnen een minuut lag de 1-0 erin voor HVV, dat in de competitie een klasse hoger speelt. Het duurde even voordat HVC’10 wakker werd.

Pas na een minuut of 20 was de eerste geslaagde combinatie te zien, iets wat door Ruben (zoals we van hem gewend zijn) natuurlijk luidkeels van ietwat cynisch commentaar werd voorzien. De boys en twee girls leken wakker. Niet lang daarna viel de gelijkmaker. Mannetje uitspelen op het middenveld, steekpass geven en afronden; zo moet ‘t. Toch gingen we de rust in met een achterstand. Iedereen was bij een aanval van HVV steeds net een stap te laat, waarna één van de rijkeluiszonen (dikke kans dat-ie Olivier heette, dat waren er namelijk wel een paar) helemaal vrij vanaf de rand van de 16 de 2-1 langs Micka kon knallen.

Ruben besloot in de rust één van zijn beruchte donderspeeches te geven. Iets met mouwen opstropen, gas geven en laten zien dat we uit Hoek van Holland komen. Die boodschap kwam in ieder geval aan, want in de tweede helft werd gestreden voor iedere centimeter. De jongens achterin gingen voorop in de strijd. Sem, Luca, Chris, Robbie en later Ruben kleunden erin en wonnen vrijwel al hun duels, waardoor de jongens op het middenveld steeds beter aan voetballen toekwamen.

Na de gelijkmaker (een rollertje met links in de hoek, niet bepaald een kandidaat voor het Doelpunt van het Jaar, maar hij telde wel) waren de beste kansen op de winst voor HVC’10. Twee keer kwamen we alleen voor de keeper, maar het lukte niet om de bal erin te krijgen. Jammer, maar ook 2-2 was genoeg om door te gaan in de beker. Volgende week start de competitie, die JO14-1 langs heel wat clubs uit de regio Rotterdam en daarbuiten gaat brengen. Eén voordeel: we hoeven daar in ieder geval niet om 8.30 uur aan te treden. Goed gewerkt Micka, Sem, Luca, invaller Chris, Robbie, Ruben, Mauro, Maxim, Luc, Bowie, Gentle, Lars en Lucas! Gas d’r op!!!