Jeugdkamp – verslag dag 2

Terwijl dag 3 al ruimschoots is begonnen, heeft u het verslag van dag 2 nog te goed. Maandagnacht was een betrekkelijk rustige nacht en de stiftenmissie lijkt geslaagd. Iedereen verscheen in de ochtend ‘schoon’ aan het ontbijt, dat tijdens dit hele kamp mogelijk is gemaakt door Niven Oldejans, waarvoor dank!

De kampoudsten hadden deze ochtend eieren gebakken voor de kids, het was echt smullen. Zoals gister al gezegd, de kinderen hebben echt wel talent, als je er maar geen bal bij haalt. Sambal, hooguit.

Na het ontbijt begonnen ook de darmen van de kinderen uit hun coma te ontwaken, gezien het aantal lege toiletrollen en bijzondere luchten. Tijd dus voor een nieuw spel, het Transferspel. Op het terrein zitten tijdens dit spel 10 makelaars die allen dezelfde spelers aanbieden, maar tegen een verschillende prijs. De teams moeten proberen om alle spelers zo goedkoop mogelijk te kopen. Ze mochten dus een aanbieding weigeren, maar na de 2^e weigering moest de speler worden gekocht, ongeacht het bedrag. Giovanni, Yarno, Dinand, Myronas, Tom T, Timo en Maxim wisten dit spel namens team Rood te winnen.

Het was schitterend weer, dus na het Transferspel was er tijd om even lekker van het mooie weer te gaan genieten. Voor vandaag had de kampleiding een stormbaan ingehuurd, dus de kinderen konden daar lekker op losgaan. De zwaargewichten onder de kampleiding hebben de stormbaan even getest, maar het viel allemaal niet mee. Marlo, Thom en ondergetekende hadden het zwaar, maar zijn er helaas ongeschonden doorgekomen. En zelfs de stormbaan heeft het overleefd, dus ‘Ready to Go’.

De stormbaan was er dit jaar voor het eerst, want Woody is dit jaar niet mee. Dat is in alle opzichten al fantastisch nieuws, maar we kunnen dit jaar gewoon meer risicovolle spellen spelen. Met Woody erbij krijgt Dr. Tinus het zwaar te verduren, want een buikschuiver is zo gemaakt. En dan is een ‘enkeltje’ ziekenhuis zo gemaakt.

Eigenlijk was dit kamp dus al geslaagd in augustus vorig jaar, toen Steef en Woody aangaven niet meer mee te gaan. Tja, dan moet het heel raar lopen wil dit niet het mooiste kamp worden in jaren. En ik moet zeggen, het gaat die kant wel op.

In de middag stond de traditionele ‘Natte zeskamp/zoek de schat’ op het programma. De teams kregen na het succesvol voltooien van verschillende onderdelen aanwijzingen wat de schat is, maar ook waar de schat lag. Dit jaar was de schat een theezakje, verstopt onder een wip. De onderdelen die moesten worden voltooid, waren:

• Stormbaan 1
• Stormbaan 2
• Bekers stapelen
• Bierpong
• Kubb
• Parcours

Team Blauw wist de schat te vinden en werd winnaar van het spel. Dit team bestond uit Marlon, Ference, Lev, Lucas, Puck, Luc en Glenn. En Chef-kok Thom, want hoewel hij dit team eigenlijk gewoon moest begeleiden, werd hij gewoon weer een speler van dit team. Hij was zo trots als een badslipper toen onze kleine reus Glenn de schat wist te vinden.

Wisten jullie trouwens dat Thom eigenlijk Carlo had geheten, als het aan zijn moeder lag. Dan had hij met die naam perfect in team Blauw gepast, want wat een namen zeg. Marlon, Ference en Carlo; als je dat zo leest moet je die drie niet met elkaar in een donker kamertje zetten.

Onze Carlo stond na zijn triomf voor de uitdagende taak om dit keer wel iedereen van voldoende voedsel te voorzien. En ja hoor, het wonder is geschied. Nee, Ajax heeft nog steeds geen prijs gewonnen, ik bedoel dat iedereen lekker en genoeg heeft gegeten.

’s Avonds stond voor de oudste jeugd een voetvolleytoernooi en een kaarttoernooi op het programma, de jongste jeugd ging het bos in voor vlaggenroof. En ja, als we het bos in gaan, komt altijd de naam van Bilal weer naar voren. Bilal is zo’n jongen die niet helemaal begrijpt dat in een bos bomen groeien en dat je dus ook lage boomstronken kan hebben. Voor het zoveelste jaar op rij ziet hij een boomstronk over het hoofd, vult u de rest zelf maar in. U kent het spreekwoord van de ezel en die steen, wij hebben er één over Bilal en de boomstronk. Andere woorden, zelfde strekking.

Voor de oudste jeugd hadden we dus een voetvolleytoernooi georganiseerd, maar daar zijn we na 1 ronde maar mee gestopt. Poeh, wat een verschrikking. Dan moet je kunnen improviseren, we hebben de regels maar aangepast. Ze mochten alle lichaamsdelen gebruiken, de bal zo vaak raken als ze willen en ook zo vaak overspelen als ze willen. Anders eindigt iedere wedstrijd in 11-0, want na de service kwam de bal gewoon niet meer terug. We waren al blij als de bal op het terrein bleef. Voordeel is wel, we hebben veel gelachen. En dat is dan het eerste moment dat wij Woody missen, die had hier perfect tussen gepast.

Na de vlaggenroof en het volleytoernooi was het snel donker en hadden de kinderen eigenlijk een vrije avond. Met de oudsten gingen we nog even blackjacken, dus als uw kind straks belt om geld te lenen, weet u waardoor dit komt. De rest van de groep vulde de avond op zijn eigen manier in. Er werd een alternatief kampvuur gemaakt, door gebruik van een zaklamp, want vanwege de droogte mogen we geen kampvuur maken. Ook werd er op een groot scherm naar Bate Borisov-PSV gekeken en werden er gezelschapsspelletjes gespeeld. Slap ouwehoeren en hangen op de kamers hoorden ook nog bij de mogelijkheden.

En zo zat dag 2 er feitelijk op.

Tot morgen!

Gr Snip