Jeugdkamp, verslag dag 2

Hieronder het stukje van dilemma-dinsdag!

Beste Snip,

Stel je eens voor: óf je bent deze week mee op voetbalkamp, óf je moet deze week de hele week werken. Wat zou je kiezen? Dit was voor ons vandaag de gespreksvorm van de dag. Het is namelijk “dilemma-dinsdag” geweest. Het antwoord op dit dilemma is makkelijk te geven, echter waren onze dilemma’s rond het kampvuur van vanavond af en toe een stuk moeilijker. Althans, voor sommigen tenminste, want voor een van onze meiden,was het antwoord op de vraag: “Liever een Ernie-gezicht óf liever een Bert-gezicht?” makkelijk te geven. Zij kwam snel terug op deze vraag met de constatering dat het allemaal niet heel ingewikkeld was; haar gezicht leek toch al heel erg op het gezicht van Bert. Helaas konden wij als leiding dit niet ontkennen.

Maar goed Snip, zullen we bij het begin van vandaag beginnen? De dag begon met heerlijke eitjes van chefs Remco en Emiel. Na het ontbijt volgde al snel de speurtocht door het compleet afgelegen gehucht waar ons kamphuis zich in bevindt. Gelukkig hadden de kinderen genoeg opdrachten van spelleider Kay meegekregen om zich onderweg goed te vermaken. Al wandelend, en in Len zijn geval sjokkend, werden er vlogs opgenomen, liedjes gezongen, challenges gespeeld en gedichten geschreven. Uiteindelijk spanden Joost en Bram de kroon. Zij vonden in het rustieke landschap de rust om een rap te schrijven waarin zij onder meer hun politieke mening profileerden. Laat Poetin het maar niet horen.

Bij terugkomst werden de kinderen opgewacht met hun eerste duivelse dilemma: óf ik ga voor de tosti óf ik ga voor het broodje knakworst.
Vanmiddag werd in de bloedhitte de jaarlijkse natte zeskamp/zoek de schat gespeeld. De kinderen speelden spelletjes met water om zo hints te verdienen over een verstopte schat. De schat was het kleine zwarte balletje van een jeu de boules set. Dit balletje was door Kay in een opgeblazen ballon gestopt. Tijdens het verloop van het spel bleek dat de meest fanatieke spelers niet die kinderen waren, maar de leiding die met de groepjes mee moest lopen. Ik heb m’n vader nog nooit zo hard zien rennen. Nou hoor ik jullie denken: was hier dan geen sprake van een oneerlijk spel verloop? Dit was echter totaal geen probleem. Mijn vader was namelijk geen ster in het spelen van natte zeskamp. Een ander familielid van mij had meer geluk aan zijn zijde. Jelle vond, tot frustratie van Nikka die al twee verkeerde ballonnen had lek geprikt, met zijn ogen nog dicht van de luiheid de goede ballon.

Aan het einde van de middag werd het eten opnieuw met een bloedgang de keuken uitgegeven. De kinderen hebben een heerlijk soepie en broodje kroket of frikandel van Emiel en Remco gekregen. Na het eten was het tijd voor weer een dilemma: óf we geven toe aan onze vermoeidheid, óf we spelen gewoon nóg een spel. Wij zijn natuurlijk geen watjes, dus we besloten om het loterijspel er nog doorheen te knallen. Ik heb slecht nieuws Snip: dit was eerste moment waarop we je misten dit kamp. Len had namelijk wel verschillende prijzen gekocht, maar hij was geheel vergeten om de lootjes voor de loterij mee te nemen. Het meebrengen van de lootjes was normaal toch echt een van de weinige dingen die jij nog goed deed. “Dan spelen we toch bingo?” werd er toen gezegd, maar ook de bingokaartjes bleken op te zijn. Toen was Kay aan zet om te improviseren. Dat kan natuurlijk nooit goed gaan. En jawel, dit eindigde uiteindelijk met eieren die door het kamphuis vlogen. Máár we hebben wel gespeeld. Mackenzie was de grote winnaar van de avond. Woensdagavond wordt zij helaas alweer opgehaald, omdat ze naar de voetbaltraining moet. Zegt ze dan tenminste. Wij vermoeden stiekem dat Walter en Natasja de buit veilig willen stellen.

Na afloop van het spel stond buiten het kampvuur al klaar. De kinderen konden lekker plaatsnemen naast het warme vuurtje en na enkele minuten werden zij overspoeld door dilemma’s. Dit was het moment waarop dilemma-dinsdag zich op zijn hoogte punt bevond. Mitchel: óf je hebt twee neuzen, óf je hebt één oog. Kay: óf je moet elke ochtend van de glijbaan in het Hoekse badje, óf je komt er elke dag op school achter dat je je boeken bent vergeten en je moet heen en weer fietsen om ze te halen. Len: óf je moet voor altijd heel nodig poepen, óf je hebt altijd overal jeuk. Ik: óf Feyenoord wordt kampioen, óf Ajax degradeert. Jullie begrijpen natuurlijk dat er tot in de late uurtjes hard is gelachen.

De kinderen zijn, moe van alle spelletjes en dilemma’s, heerlijk op tijd gaan slapen en ook de leiding kon de oogjes niet heel lang openhouden. Len had nachtdienst, maar hij liet mij tijdens het typen van dit stukje al gauw in de steek. Ondanks dat dit een beetje ongezellig was, lag hij wel in de woonkamer te snurken en niet bij ons op de kamer. Dit was geen overbodige luxe, want wat kan die gozer snurken zeg. Ik heb een aantal jaren naast Peet geslapen en dit bevestigt dat de appel nooit ver van de boom valt.

Morgen is het weer tijd voor een nieuwe dag, waarop we naar een strandje zullen gaan. Dat is wel lekker met deze hitte. Ik gok dat ook hier de dilemma’s zullen terugkomen: óf ik doe lekker een tukkie, óf ik ga nog lekker een stukkie zwemmen.

Succes met werken morgen Snippie!

Groetjes,

Robin