HVC’10 walst over periodekampioen WV/Kranenburg

Eens te meer heeft HVC’10 bewezen tegen sterk geachte tegenstanders haar beste wedstrijden te kunnen spelen. In een bijzonder aantrekkelijke wedstrijd tegen Wateringse Veld Kranenburg had HVC vanaf de eerste minuut het betere voetbal in huis en werd het al snel duidelijk dat er voor de Hagenaars deze middag in Hoek van Holland niets te halen viel.
Door: Dirk Vermeulen
De Hoekse verdediging, bestaande uit Kay van den Bos, Glenn Boon en, noodgedwongen, Leroy Smits en Daniël Storm, hield de voorhoede van HV/Kranenburg, naar zeggen het sterkste deel van de ploeg, prima in bedwang. En dan was er altijd nog doelman Vincent Madern, die niet echt veel te doen kreeg, maar toch zowel in de eerste als de tweede helft een spectaculaire redding wist te verrichten. Vooral zijn reflex in de tweede helft, op een hard schot van Nick Brouwer, was er één om in te lijsten.
De wedstrijd begon met een paar vlotte combinaties van HVC, dat in de 9e minuut de score al wist te openen. Aangespeeld door Michael van den Bos wist Sil van Ooijen de niet erg zeker ogende doelman Van der Toorn te omspelen, om vervolgens vrijwel vanaf de achterlijn toch nog de bal heel knap in het doel te werken: 1-0.
Daarna rolde de ene na de andere mooie HVC-aanval over de Hoekse grasmat, waarbij vooral een listig hakballetje van Michael van den Bos (met Rick Voskamp en Kirill Slutskyy goed op dreef op het middenveld) opviel, dat maar net door een verdediger van de lijn kon worden gehaald. HVC’10 bleef vaart zetten en gesteund door het sterke Hoekse middenveld kon Mitchell Bouwhuis uitgroeien tot een plaag voor de Haagse verdediging, kreeg Jorno Reurink de kans zijn niet geringe technische kwaliteiten te tonen en sjouwde Sil van Ooijen dat het een lieve lust was.
In de 38e minuut was het weer raak. Bouwhuis speelde zichzelf vrij en verstuurde een pass naar Reurink die vervolgens de 2-0 kon aantekenen. De goed leidende invaller–scheidsrechter Moen Parmessar negeerde daarbij terecht het vlagsignaal van de Haagse grensrechter. In de 43e minuut waren de rollen precies omgedraaid. Reurink zond een mooie steekpass richting Bouwhuis, die vervolgens verantwoordelijk was voor de 3-0 ruststand op het scorebord.
In de tweede helft leek WV/Kranenburg toch nog aan te willen zetten teneinde een beter resultaat af te dwingen, ze kwamen in ieder geval wat scherper uit de kleedkamer, maar de hoop – als die er al was – werd al snel de grond in geboord toen na 5 minuten Reurink heel koelbloedig de 4-0 aantekende. Het was diezelfde Reurink die, via een kopbal aangespeeld door Bouwhuis, ook de 5-0 (en daarmee zijn derde treffer, een hattrick) voor zijn rekening nam.
Nadat WV/Kranenburg toch nog wat had teruggedaan (5 -1) was het tenslotte weer Sil van Ooijen, die, aangespeeld uit een perfecte vrije trap van Glenn Boon, zijn tweede doelpunt bijschreef en tevens de eindstand op 6-1 bepaalde. De laatste minuut moesten de Hagenaars het nog even met tien man doen, nadat arbiter Parmessar Hagenaar Quinten Piek zijn tweede gele kaart had getoond, na een te harde en volkomen onnodige overtreding, nota bene bij de middellijn, op Michael van den Bos.
De grote overwinning van HVC was zeker niet geflatteerd, zo beaamde WV/Kranenburg-trainer (en oud-profvoetballer) Ricky van den Bergh na afloop. In feite was men er nog genadig van af gekomen. De Hoekse trainer Piet Boon was na afloop vanzelfsprekend zeer te spreken over het goede spel van zijn ploeg en de felheid waarmee, van begin tot eind, was gestreden.
Volgende week speelt HVC zijn laatste competitiewedstrijd voor de winterstop tegen Leiderdorpse voetbalvereniging RCL dat op de ranglijst 1 punt meer heeft dan HVC. Als HVC dan deze vorm opnieuw etaleert, zou het wel eens zo kunnen zijn dat de Hoekse ploeg na afloop van die wedstrijd twee punten meer heeft dan RCL….
