HVC’10 nog één stap verwijderd van 1e klasse na zege op Heinenoord

Na een in een zinderend duel behaalde overwinning op SV Heinenoord gaat HVC’10 aanstaande zaterdag met Sv Dso uit Zoetermeer op neutraal terrein uitmaken wie zich volgend jaar eersteklasser mag gaan noemen.

Door: Dirk Vermeulen
Foto’s: Ron van Oosten

De overwinning van HVC kon uiteindelijk wel als verdiend worden beschouwd, maar was verre van gemakkelijk tot stand gekomen. De mannen van Piet Boon en Henk Boon moesten vooral het laatste kwartier van de wedstrijd werkelijk alle in hun vermoeide lijven opgeslagen energiereserves aanspreken. Maar met succes. En dat kon na afloop – met een snel aangerukt verkoelend biertje en met de vele meegereisde Hoekse supporters – uitbundig gevierd worden. ,,We zijn een echte vriendenploeg en gaan voor elkaar door het vuur; dat maakte het verschil”, was meermaals te horen.

Thuisclub smijt met krachten
HVC sprong in de beginfase wat zuiniger met de krachten om, terwijl Heinenoord misschien wel met de gedachte speelde HVC meteen te overrompelen. De thuisploeg, strijden tegen degradatie uit de 1e klasse, ging in een bijzonder hoog tempo van start en de wedstrijd was nog maar koud begonnen of Donny Navajas Sanchez kon doorbreken en op doelman Rowdy Janssen afstuiven, maar Sanchez mikte te hoog en de Hoekse aanhang kon opgelucht ademhalen. Voor even maar, want 4 minuten later was het wel raak.

De snelle en zeer behendige Djim Kammerman wist, na een prima balaanname, wel het Hoekse net te vinden: 1-0. HVC leek even te wankelen, had in eerste instantie ook wat moeite met het nogal harde kunstgrasveld, maar wist zich gaandeweg goed te herstellen en kwam steeds beter in de wedstrijd. Vlak nadat Janssen een schuiver uit zijn doel had geranseld, had Daniël Storm aan de overkant pech toen hij een snoeiharde knal vanaf zo’n 20 meter op de paal zag vliegen.

HVC knokt zich terug
Steeds duidelijker werd dat de thuisploeg in het eerste kwart van de wedstrijd (te) veel krachten had verspeeld en het op het gebied van fitheid wel eens kon gaan afleggen tegen de Hoekse bezoekers. Kirill Slutskyy kon slechts ten koste van een stevige overtreding worden gestuit en een schot van Jorno Reurink kon maar met grote moeite door doelman Vervoort uit de hoek worden getikt.

Voorts speelde zowel de Hoekse achterhoede als het middenveld een dijk van een wedstrijd. Mede door een fout van de (neutrale) arbitrage – een doelpunt van Reurink werd door een verkeerde interpretatie van de buitenspelregel afgekeurd – bleef het tot aan de rust 1-0 en konden de ploegen richting de kleedkamers en het in groten getale opgekomen publiek naar de kantine.

Gelijkmaker na 16 seconden
Wie dacht dat Heinenoord met in de pauze opgedane nieuwe energie HVC direct weer onder druk zou kunnen gaan zetten, kwam erg bedrogen uit. Reeds na 16 seconden spelen wist de Hoekse goalgetter Sil van Ooijen uit een voorzet van Mitchell Bouwhuis de stand gelijk te trekken: 1-1. Hierna brak een periode aan met een duidelijk sterker HVC. Een aantal goede combinaties rolde over de grasmat en een Hoekse voorsprong leek in de maak.

Die voorsprong kwam er uit de meest fraaie aanval van de wedstrijd, misschien wel van het hele seizoen. Sil van Ooijen rondde uiteindelijk met een loeihard schot af: 1-2. Een aanval over meerdere schijven om in te lijsten en het zou mooi zijn als er hier of daar beelden van zouden opduiken.

Wellicht was Heinenoord vanaf dat moment even rijp voor de sloop. HVC kreeg mogelijkheden om de voorsprong verder uit te bouwen. Dat wilde maar niet lukken en dan is het logisch dat de tegenstander het laatste kwartier er alles aan gaat doen om de stand weer gelijk te trekken. Het centrale Hoekse duo (Glenn Boon/Kay van den Bos) stond echter als een huis, al moest doelman Janssen wel opnieuw zijn kwaliteiten tonen. Daarnaast bleef het Hoekse team met counters voor gevaar zorgen. De gastheren gingen het ook fysiek wat harder aanpakken, maar dat leverde niet meer op dan een drietal gele kaarten.

Sterke invallers
Piet Boon bracht met Badr Ben Mohammed, Thomas van der Bogt (beiden goed invallend) en ook routinier Leroy Smits verse krachten binnen de lijnen. Smits wist met zijn ervaring meer rust in de Hoekse ploeg te brengen door te temporiseren en zoveel mogelijk de bal in de ploeg te laten houden. Vlak voor tijd moest Janssen toch nog met een werkelijk fenomenale redding voorkomen dat er nog een verlenging zou moeten worden gespeeld. Nu bleef de toegevoegde tijd beperkt tot 8 minuten, want dat was precies de blessuretijd die de verder goed leidende scheidsrechter Van den Boogaard meende te moeten bijtellen voordat het Hoekse feest eindelijk in volle hevigheid kon losbarsten.

Zaterdag: finale tegen DSO
De finale van de nacompetitie wordt dus aanstaande zaterdag op neutraal terrein (bij DHC in Delft) gespeeld tegen DSO. De clubs kwamen elkaar in de competitie in 2C al tegen en wisten beide hun thuisduel met 3-0 te winnen. Het gaat er opnieuw om spannen en HVC rekent weer op haar supporters!!