HVC’10 JO13-2 – MVV’27 JO13-2 en HVC’10 JO13-2 – Quick Steps JO13-2

Voor de voetballiefhebbers was het een week om van te smullen. Nee, ik bedoel niet die wedstrijden in de Champions League. En nee, ook niet de wedstrijd van de Nederlandse voetbalsters op weg naar het WK. Uiteraard doel ik op het dubbele programma van HVC’10 JO13-2 dat het trouwe legioen langs de lijn voorgeschoteld kreeg.

Als voetballer zijn dit de mooiste weken. Natuurlijk, dat trainen is hartstikke leuk hoor. Maar je bent toch op voetbal gegaan omdat je wedstrijden wil spelen. Zij aan zij met je vrienden strijden om de overwinning. Mooie acties laten zien, scoren, de tegenstander gek maken en uiteindelijk de overwinning vieren met elkaar in de kleedkamer. Wat dat betreft konden de jongens van JO13-2 afgelopen week hun hart ophalen.

In plaats van een training stond woensdag namelijk een inhaalwedstrijd op het programma, thuis tegen MVV’27. Niks mooiers dan zo’n avondwedstrijd onder kunstlicht spelen. Helaas moest dat wel gebeuren zonder onze Micka, want die moest zich weer melden bij de KNVB. Het WK van volgend jaar in Frankrijk komt wellicht nog iets te vroeg voor haar, maar wie weet zien we ze over een paar jaar op tv in een oranje shirtje wel ballen uit de hoek tikken.

De rood-witte formatie uit Maasland was later aan onze poule toegevoegd omdat de vierde klasse iets te hoog gegrepen bleek voor ze. Woensdagavond bleek ook maar weer dat de vijfde klasse voor onze Hoekse sterren iets te laag gegrepen is. Het kostte weliswaar de nodige moeite, omdat MVV’27 in fysiek opzicht stevig van zich afbeet, maar voetballend was HVC’10 weer de baas. Met een zege van 3-1 konden we terug naar huis om nog wat van dat gerommel in de Champions League te zien.

Drie dagen later mochten de mannen weer aantreden, nu wel met hun vrouw terug onder de lat. Gelukkig maar, want ze bleek hard nodig tegen Quick Steps. Tot twee keer toe hield ze een doorgebroken speler van scoren af. Onze Haagse vrienden staan weliswaar laag op de ranglijst, maar bleken best aardig te kunnen voetballen. Het scheelde overigens niet veel of ze hadden dat helemaal niet kunnen laten zien. Gedoe met spelerspasjes, laten we het daar maar op houden. We konden daardoor pas 20 minuten na het geplande aanvangstijdstip beginnen. Op strijdlust en met bij vlagen best aardig voetbal werd weer een zege geboekt (3-0).

Mooi was dat Maxim al weer twee keer een kwartiertje kon meedoen, amper twee weken nadat-ie is geopereerd. Het plezier straalde er direct weer van af bij de kleine Hoekman. ,,Mag ik er nou al in? Mag ik er nou al in? Mag ik er nou al in?”, vroeg-ie na rust zo’n beetje iedere minuut. Eigenlijk zat het voorgeschreven ‘recept’ van de arts (maximaal een kwartier spelen) er al op, maar bij een voorsprong van 2-0 in de tweede helft mocht-ie het restant van de wedstrijd nog even uitspelen. Als een jong veulen pendelde Maxim weer het veld over, van de ene zestien naar de andere zestien, onderweg de ene na de andere Hagenaar passerend. Fijn dat-ie weer terug is, want er komen belangrijke weken aan met wedstrijden tegen clubs die ook allemaal bovenin staan: Maasdijk, Quintus en Westlandia. Ga zo door, boys en girl!