HVC’10 JO13-1 ‘fietst’ naar royale zege
De voorbereiding verliep een tikkeltje gecompliceerd. Amper een uur voor de wedstrijd viel het team zelfs letterlijk even uit elkaar. Maar toen om 9 uur eenmaal het eerste fluitsignaal klonk op veld 8 van het Juliana Sportpark, liet JO13-1 weer zien dat het een geoliede voetbalmachine is. Natuurlijk, de tegenstand van FC ‘s-Gravenzande JO13-2 was niet zo groot. Maar de thuisploeg werd echt he-le-maal weggespeeld door HVC’10, dat maar bleef scoren en de teller pas liet stoppen bij 0-12.
Maar goed, even terug naar het begin. FC ‘s-Gravenzande-uit om 9 uur ’s ochtends, dat leek me nou een mooi moment om de jongens een keer zelf te laten fietsen, zodat de trouwe supportersschare zich nog effe een keer kon omdraaien in bed. Al dat zingen langs de lijn kost natuurlijk ook zat kracht en energie, dus wat extra slaap kwam best van pas. Prima idee, zo vonden ook de trainers, dus dat was mooi geregeld. Maar zaterdagochtend voorspelden sommige weerapps een pittige plaatselijke bui ergens tussen Hoek van Holland en ‘s-Gravenzande, dus puntje bij paaltje zat de helft van het team in de auto en de andere helft op de fiets.
Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat het tempo van een deel van de fietsende groep zo laag lag, dat zelfs even gevreesd werd dat de aftrap moest worden uitgesteld. Gelukkig werd nog op tijd een versnelling hoger geschakeld, zodat rond 9 uur maar liefst 14 spelers (inclusief de weer fitte Mauro!) klaar stonden om te gaan knallen op het zompige gras in het ‘Breeje durp’. En knallen, dat deden ze ook. Vanaf seconde 1 raasde er een soort blauw-zwarte wervelwind over het veld. FC ‘s-Gravenzande werd echt volledig weggeblazen door de boys, die met heerlijk combinatievoetbal prachtige goals maakten. Binnen een kwartier stond het 0-5 en was oma Jannie al schor van al dat zingen.
Het schijnt trouwens dat haar wereldberoemde tophit ‘HVC, láááá la-la HVC’ ook regelmatig door de gangen van de ISW-scholen klinkt. JO13-1 heeft de afgelopen weken zoveel Westlandse clubs verslagen, dat zo’n beetje het hele Westland nu ‘HVC, láááá la-la HVC’ zingt als Sem ergens opduikt. Schitterend. De plannen om deze tophit ook in andere talen uit te brengen, zijn inmiddels al gesmeed. Al zit de kracht van het lied ‘m natuurlijk vooral in de herkenbaarheid.
Nou goed, terug naar de wedstrijd. Bij rust stond het 0-7, maar op nadrukkelijk verzoek van de boys bleven Jannie en co ook in de tweede helft vrolijk doorzingen. Daar hadden ze ook alle reden voor, want de jongens gingen gewoon door met scoren. Het moet gezegd worden: ondanks de zwakke tegenstand bleef JO13-1 zelf heel goed voetballen. Het risico bestaat dat je in zo’n wedstrijd meegaat in het niveau van de tegenstander, maar de boys van Ruben en Marlon waren zowel voorin als achterin messcherp. Als er al eens een speler van de thuisclub dreigde door te breken, werd-ie vakkundig van de bal gewerkt, alsof het eigenlijk nog 0-0 stond.
Het was mooi om te zien dat Mauro na lange afwezigheid weer een half uurtje zonder problemen kon meedoen. Invaller Kyan maakte z’n reputatie als ‘supersub’ waar door weer te scoren, Glenn joeg opa Van Doren op kosten door maar liefst vier goals te maken en Jelle was zo blij dat-ie in de tweede helft voorin mocht staan, dat-ie met links een bal stijf in de kruising schoot. En zo kan ik nog wel effe doorgaan, want wederom speelde iedereen een uitstekende wedstrijd. Volgende week speelt JO13-1 thuis tegen MVV’27, een wedstrijd die gewonnen moet worden in de zenuwslopende kampioensrace die nog tussen maar liefst vijf ploegen gaat. Hou dit vol toppers, jullie staan geweldig te voetballen!
