17-09-2016 | HVC’10 JO11-1 – MSV’71 JO11-1
Passie. Strijdlust. Inzet. Techniek. Teamgeest. Het waren zaterdag de belangrijkste ingrediënten voor het spel van JO11-1, de ‘oude’ E1, in de confrontatie met de ongeslagen koploper MSV’71. De ploeg uit Maassluis was met de maximale score van 9 punten uit drie wedstrijden naar Hoek van Holland gekomen, ongetwijfeld met het idee bij ons weer drie puntjes te pakken. De jongens van MSV’71 hadden in de uitslagen vast gezien dat HVC’10 vorige week hard onderuit was gegaan bij de buren van MVV’27
Die 6-1 in Maasland was echter een incident, zo luidde de conclusie van de ‘harde kern’ langs de kant. Een slechte dag hebben we allemaal wel eens en dat gold vorige week voor onze jongens. Zaterdag stonden ze na twee scherpe trainingen weer volledig gemotiveerd en tot in de puntjes geprepareerd aan de aftrap. Het leidde tot een intens voetbalgevecht met de koploper uit Maassluis.
De ouderen onder ons kennen vast wel de ‘Hand van God’, waarmee Diego Maradona op het WK van 1986 zijn legendarische doelpunt maakte tegen Engeland. Bij JO11-1 is sprake van de ‘Hand van Kay’. Iedereen die Kay (en zijn kenmerkende stemgeluid) een beetje kent, weet dat de hoofdtrainer van onze E’tjes een vrij duidelijke mening over voetbal heeft. Als een kruising tussen Louis van Gaal en José Mourinho, soms keihard en soms bijzonder complimenteus, probeert hij zijn visie over te brengen op zijn talentjes.
Natuurlijk, in fysiek opzicht moeten bijna al onze jongens het afleggen tegen de vaak oudere en sterkere tegenstanders. Maar dat compenseren ze weer met een flinke dosis techniek, inzet en een duidelijke manier van voetballen. Niet zoals de tegenstander de bal vaak maar lukraak naar voren trappen en daar zien waar het schip strandt, maar van achteruit opbouwen. Het leidde zaterdag weer tot prachtige aanvallen om van te watertanden.
Bijna de hele wedstrijd was het eenrichtingsverkeer richting het doel van MSV’71. In pure paniek schoten de jongens uit Maassluis de bal vaak maar hard weg als ze een aanval van HVC’10 hadden kunnen onderbreken. Het vervelende was wel dat die harde ballen naar voren tot gevaarlijke counters leidden, waaruit zij drie keer konden scoren. Aan de andere kant prikten onze jongens er ook drie ballen in, een magere afspiegeling van de legio kansen die ze kregen.
In de slotfase belandde een vrije trap op de lat en rolde een schot net naast de verkeerde kant van de paal, waardoor HVC’10 genoegen moest nemen met een gelijkspel (3-3). Jullie hadden de overwinning meer dan verdiend Jelle, Bram, Luca, Jason, Max, Thomas, Maxim en Lucas! Blijf zo knokken en voetballen, dan komt de rest vanzelf.
Groeten, Jaco
