HVC’10 JO10-3 begint ’steengoed’ aan deel 2

Soms is het wel leuk als je een nieuwe indeling krijgt. JO10-3 zakte een klasse en moest zaterdag voor het eerst tegen een tegenstander uit Den Haag spelen,
Celeritas. Dat ging erg goed. Trainer Sander was een weekendje weg en vader Rutger (van Mats) nam zijn taak over. Natuurlijk misten we wel de doelpuntenmaker Milo en ook de zieke Robin (kou gevat na de verregende donderdagavondtraining?).

De tegenstander kwam ook met veel spelers en de trainers besloten dat ze gewoon 7 tegen 7 zouden spelen. Dat pakte deze keer goed uit, want soms waren er heel grote ruimtes op het veld, waar niemand stond en dan konden de spelers lekker counteren. Vanaf de aftrap was iedereen van HVC’10 deze keer goed uitgeslapen en meteen scoorde Stein al met een prima schot. Niet veel later poeierde Mats de 2-0 in de kruising. Denk nou niet dat de tegenstander niet veel voorstelde, want ze speelden eigenlijk ook best goed. Maar deze middag was Luciano grandioos. Toch moest hij in het eerste kwart één keer vissen.

In deel twee liep JO10-3 verder uit naar 4-1 door doelpunten van Zain (intikker na een schot van Jesse) en Levi met een afstandsknal. Bij een snelle uitval maakte ook Celeritas een fraai doelpunt. Halverwege stond het dus 4-2. Dat was verdiend, maar het kwam ook wel een beetje door Luciano en Lotte. Stein was trouwens ook lekker op dreef.

Na de ranja met een rietje en de doelwisseling ging het ineens heel hard. De twee beste en razendsnelle spelers van Celeritas konden het niet voorkomen en Jesse, Stein en Levi schoten HVC’10 ineens naar 7-2. Dat was de stand na driekwartwedstrijd.

Lotte wilde deze middag heel graag een doelpunt maken, omdat haar opa langs de lijn zat te kijken. Dat hadden ze allebei verdiend. Maar in het laatste deel lukte het jammer genoeg niet, want eigenlijk wilde iedereen zo graag een doelpunt scoren, dat ze bij Lotte soms de bal van de voet haalden. Dat leverde na afloop wel een traantje op.

En opnieuw moest de vierde Haagse keeper steeds naar het net: Levi, Zain, Stein en Mats maakten alle vier nog een doelpunt: en zo stond het ineens 11-2. Dat was JO10-3 nog nooit overkomen. Trainer Sander moet wel gebaald hebben dat hij een weekendje weg was gegaan. Milo had vast een paar doelpunten gemaakt en Robin had natuurlijk ook haar steentje kunnen bijdragen, maar ziek is ziek en dan kun je niet voetballen. Volgende week beter, in dubbel opzicht dus.

Een Haagse opa vond Luciano maar een ‘irritante keeper’, al meende hij dat niet. Hij vond ‘dat meisje’ en de keeper van HVC’10 erg goed. Omdat iedereen van HVC’10 steeds maar naar voren rende, loerden de twee spelers van Celeritas op een doelpuntje en gelukkig lukte dat ook nog, waardoor de eindstand iets normaler werd: 11-4. Maar ze hadden best een paar goals meer verdiend. Celeritas was een sportieve verliezer en hun leider vertelde dat ze nog maar heel kort met elkaar speelden.

Er was ook nog tijd om strafschoppen te nemen en gelukkig schoot Lotte nu wel raak. Volgende week lekker in de buurt spelen bij buurman FC ’s-Gravenzande. We gaan er vol zelfvertrouwen naar toe.

Op de foto de twee uitblinkers: Luciano van HVC en een heel snelle speler van Celeritas