HVC’10 Jeugdkamp 2017 dag 4

 

Het jeugdkamp zit erop, wat is het snel gegaan. En wat een fantastische laatste dag hebben we gehad. Zo’n laatste dag start natuurlijk al op woensdagnacht, toen de kinderen dankzij de dinsdagnacht weer een hoop energie hadden. Ze waren dan wel tot laat wakker, maar het was wel rustig. Behalve, u raadt het al, in de Ring of Terror. Niet normaal wat een geluid Marlo maakte vannacht, zijn bijnaam is van Snorlax naar Snorkelsnukker gegaan. Het geluid dat Marlo produceert klinkt net als het uitblazen van water uit een snorkel.

Donderdagochtend is een belangrijke ochtend, de teams moeten dan hun act voor de bonte avond afmaken en oefenen. Natuurlijk kregen ze eerst weer een gezonde dosis fipronil, de basis van ieder gezond ontbijt. Terwijl de teams hun acts aan het voorbereiden waren, was de kampleiding met een andere voorbereiding bezig. De voorbereiding die in het teken stond van ‘ De Revanche’. Vorig jaar verloor de kampleiding voor het eerst de traditionele wedstrijd tegen de A’tjes, dat mocht niet meer gebeuren. En dat gebeurde natuurlijk ook niet.

De kampleiding had sluw gekozen voor het kleinste voetbalveld, daar verwachtten wij dat onze kwaliteiten beter tot ons recht kwamen. De elfkoppige kampleiding tegen de zestienkoppige A’tjes, het werd een memorabel duel. Er werd overigens 6 tegen 6 gespeeld. De kampleiding had zijn zaakjes al snel op orde. Een dikke beer op doel, want uw verslaggever kon door een blessure alleen keepen. Een defensief blok met variërend Steef, Colin, Marlo, Kay en Robin. Een middenveld met Michael, Marlo en Woody. Het aanspeelpunt was Peet of er werd gebruikt gemaakt van een systeem zonder vaste spits. Snapte die A’tjes echt niets van. Geer was overigens geblesseerd, dus die was verantwoordelijk voor de spreekkoren. Maar goed ook.

De A’tjes weten zelf denk niet eens welk systeem ze speelden, dus wij al helemaal niet. Vroeg in de wedstrijd strafte Kay geklungel achterin af (1-0). Een schot van Rico belandde daarna op de paal, maar via de paal kwam de bal op de hak van keeper Snip en belandde in het doel (1-1). De kampleiding haalde daarna een hoog niveau, voor het eerst was er niemand die een onvoldoende scoorde. Zelfs Jesse niet, terwijl hij dat normaal iedere zaterdag doet. Door een eigen goal van Len ( die wil volgend jaar wel erg graag als stagiair mee blijkbaar) en een goal van Michael gingen we rusten met een 3-1 voorsprong.

Na rust was er geen vuiltje meer aan de lucht. Panna’s werden uitgedeeld door Michael en Kay, met als slachtoffers Dave K. en Thomas vd B. En er werd nog een doelpunt toegevoegd aan de score, de mooiste van de wedstrijd. Na een fantastische aanval over vele schijven scoorde WOODY, het wonder van Eersel. Het is niet zijn eerste goal ooit op kamp, maar wel zijn eerste in het goede doel. Een klinkende 4-1 overwinning dus. De kampleiding heeft meteen besloten zich in te gaan schrijven voor het 7 tegen 7 toernooi aan het eind van het seizoen bij HVC’10. Wij rekenen op uw steun.

De A’tjes hadden even tijd om te rouwen, om daarna hun team weer op sleeptouw te gaan nemen bij de vossenjacht. De leiding is dan verkleed en ligt verstopt in de wijk. Zij moeten getikt worden en er wordt dus op de leiding gejaagd. Dit jaar zat er iets nieuws bij vossenjacht, iedere vos gaf na getikt te zijn een aanwijzing aan een team. Cluedo-style. De teams moesten uiteindelijk oplossen wie een moord had gepleegd en waarom.

De leiding had dit jaar voor het eerst allemaal dezelfde pakken, lastig dus voor de kinderen. Alleen stagiair Robin had een apart pak. Het mooie hieraan is dat de teams niet zien achter wie ze aan rennen. Het is vaak voorgekomen dat een team iemand voor de 4^e keer tikte, daar heb je natuurlijk niks aan. *Piep*, weer Jesse. *Piep*, nee joh, weer Jesse! *Piep*, waar is nou *piep* die *piep* Steef *piep*.

De vossen hadden overigens allemaal een nonnenpak aan. Woody dacht tijdens het spel even te zwaaien naar een andere vos, die hij op een afstandje zag lopen. Bleek het geen als non verklede vos te zijn, maar een vrouw met een boerka. Kan er maar 1 overkomen.

Geer lag netjes verstopt in de bosjes, toen team Geel onder aanvoering van Sil in datzelfde bosje ging plassen. De druppels spetterde letterlijk op Geer, maar ze hebben hem niet gezien. Bijzonder gevalletje hoor.Na een jacht van ruim 2,5 uur waren alle vossen gevangen. Het Cluedo-raadsel werd opgelost en het was alweer tijd om naar het kamp te gaan.

Eenmaal bij het kamphuis aangekomen stond de Frituurvogels klaar om ons te voorzien van patat en snacks. Dit wordt ieder jaar beschikbaar gesteld door de Business Club van HVC’10 en daar zijn wij hen natuurlijk erg dankbaar voor.

Daarna stond de kampquiz te wachten voor alle teams en kon de kampleiding de zaal klaarmaken voor de bonte avond. Tijdens de kampquiz werden allerlei vragen gesteld over het kamp en blijkt maar weer wie er dit jaar goed hebben opgelet. Weten ze nog welke shirts de kampleiders aan hebben gehad tijdens dit kamp? Of hoe duur de prijzen waren in het snoepwinkeltje? Dat soort dingen werden gevraagd en verrassend genoeg wisten de teams een hoop.

En dan was het eindelijk zover, de bonte avond. Alle teams hadden leuke acts voorbereid, waarover ze u vast zelf meer kunnen vertellen. Voor nu geldt; What happens at the bonte evening, stays at the bonte evening.

Het was weer een fantastisch kamp en daar hebben alle kinderen hun bijdrage in gehad. Op een ziekenhuisbezoekje van Tom na ( als je een pinda-allergie hebt, is het niet handig om chips te pakken uit een bakje waar voorheen pinda’s in zaten ), is alles perfect gelopen.

We hebben genoten!

 

Gr Snip