HVC’10 Jeugdkamp 2017 dag 3

Published On: 17 augustus 2017 | Categorieën: Jeugdkamp |

Het besef begint langzaam te komen, het jeugdkamp nadert langzaam zijn einde. De gedachte dat de, in principe, leukste dag nog moet komen vergoedt veel. De donderdag is nou eenmaal ieder jaar de leukste dag, zowel voor de leiding als de kinderen. Maar dat betekent natuurlijk niet dat deze woensdag niet leuk was, integendeel. Het was een fantastische dag, die zelfs begon met een fantastische nacht. Iedereen lag op tijd op bed en het was overal erg rustig. Behalve in de Ring of Terror uiteraard, waar Marlo aan toegevoegd werd. Snorlax, zoals Woody zou zeggen.

Een fitte leiding en fitte kinderen, het was de ideale combinatie vandaag. Tijdens het ontbijt zag je nog veel kleine oogjes, maar de eieren van Peet en Geer werkte prima. Fipronil is blijkbaar zo slecht nog niet.

De hele middag stond in het teken van het meertje. Lopen was te ver, dus werden de kinderen per auto naar het E3-strand gebracht. De zon scheen dan niet, maar de temperatuur was aangenaam en het was droog. Ideaal dus.

Op het E3-strand was het rustig, we waren praktisch alleen. Er was genoeg te beleven voor de kinderen, maar het vlot en de trapbootjes waren het populairst. Ook werd er natuurlijk gevoetbald en gekaart.

Er waren bij het meertje ook weer punten voor het klassement te verdienen. De teams speelden een potje honkbal tegen elkaar, waarbij een bal het meer in werd geschoten en er dan naar de honken moest worden gelopen. De honken stonden aan het rand van het water, maar ook in het water. Fanatiek werd er gejaagd op homeruns, maar deze werden helaas niet gelopen. Wel waren er vele valpartijen, voor een aantal voorbeelden verwijs ik u naar Facebook. Merel Goudswaard lukte het als enige om twee keer op dezelfde plek te vallen. Ook een knappe prestatie.

Rico Sterrenberg en Steef Gaspers bleken tijdens dit honkbalspel geen perfect duo, maar met wie is Steef dit nou eigenlijk wel? Welja. Rico Sterrenberg was al op weg naar honk 3, wat voor de meesten al niet was weggelegd. Eenmaal bij honk 3 kwam hij Steef tegen, de scheidsrechter bij dit honk. Rico stopte bij honk 3, het laatste honk dacht hij in de volgende beurt wel te lopen. Maar Steef kwam met de legendarische woorden ‘ loop door joh, het kan’. Rico had net 1 stap gezet richting honk 4, toen de fluit ging. Er was gebrand, iedereen die niet op een honk stond was af. Rico dus. Ook wel een beetje zijn eigen schuld, wie luistert er nou naar Steef? Ach, het is Rico’s eerste kamp, hij zal ervan geleerd hebben. Wel tof dat het zijn eerste kamp is trouwens, terwijl hij 18 is. Of 17, geen idee eigenlijk. Maar wat zal hij zich genaaid voelen.

Na het meertje stond de kapsalon alweer klaar voor de kinderen, wat hebben ze weer gesmuld van het lekkere eten. Peet en Geer werken in de keuken net zo hard als dat ze snurken en u weet ondertussen hoe hard dit is.

Na het eten wilden veel kinderen dat Marlo en Woody het winkeltje zouden openen, maar dat was vanochtend al gebeurd. Uw kinderen hadden meer dan genoeg ingekocht, dus echt nodig was het niet. In plaats van suikers in te kopen, moesten er suikers verbrand worden. Iedereen onder de 16 jaar ging het bos in, voor het kwartetspel. Dit is wederom een nieuw spel, maar er moest flink worden gerend door de teams.

Het bos was verdeeld in 4 vakken met daaromheen een grote neutrale ruimte. In ieder vak lagen 10 attributen, allemaal verschillende. De teams moesten zorgen dat er in hun vak zoveel mogelijk attributen kwamen te liggen, door deze te stelen uit andere vakken. Als je 4 dezelfde attributen in het vak hebt liggen, dan heb je een kwartet. Dat leverde veel punten op.

Bilal had als eerste een kwartet gescoord, helaas waren hier geen punten mee te verdienen. Binnen no-time had hij 4 schwalbes gemaakt, hij zag menig boomstronk over het hoofd. Hij had daarmee wel de lachers op zijn hand.

De rest van de jeugd was zich ondertussen aan het voorbereiden op Club Cinderella. Hier worden verschillende spellen gespeeld. Hierbij valt te denken aan Kingsen, handje raden, blackjacken en handje klap. Jesse, Kay, Colin en Peet hebben dit super georganiseerd. Het is voor de meeste ouderen een hoogtepunt van het voetbalkamp, die Club Cinderella.

De andere jeugd nam na het kwartetspel plaats bij het kampvuur. Ze hadden zelf het hout verzameld in het bos en door het droge weer van vandaag was dit hout goed bruikbaar. We hebben vandaag zelfs een groen kampvuur gezien, door een speciale poeder die we op de kop hadden getikt. Dit gaf spectaculaire beelden en iedereen was er van onder de indruk.

En tijdens het kampvuur gebeurde iets waar menig Feyenoord-supporter van droomt. We mochten een Ajax-shirt in het kampvuur gooien. Jelle Hill had een oud Ajax-shirt meegekregen, maar deze mocht absoluut niet mee naar huis worden genomen van zijn moeder. Dan biedt het kampvuur eigenlijk de enige oplossing. En Jelle vond het zelf ook wel best, zijn broer Robin mocht hem erin gooien. Het was wel schrikbarend hoe snel zo’n shirt wegbrandt, binnen 5 seconden was het shirt verdwenen. De kinderen hebben er dus ook nog iets van geleerd. Win/win/win.

Crispijn, makelaarszoon, hield met de leiding in de gaten of het vuur wel voldoende bleef branden. Hij nam deze taak zeer serieus en daardoor konden we nog lang van het vuur genieten.

Daarmee kwam een eind aan dag 3, morgen is alweer de laatste dag met activiteiten. Eerst tracht de leiding om de oudste jeugd tijdens een voetbalwedstrijd te verslaan. Daarna volgt de traditionele vossenjacht en er wordt afgesloten met de bonte avond. Een fantastisch vooruitzicht.

Nu eerst de binnenkant van onze oogjes bekijken.

Gr Snip