HVC’10 Jeugdkamp 2016 dag 3

De derde dag zit er alweer op, we zijn zelfs al aan dag 4 begonnen vandaag. Gister stonden we weer ouderwets vroeg op, zelden was het zo rustig bij het ontbijt. Tom vd Houwen werd verkozen tot bummer van de dag, omdat hij uit zijn bed was gelazerd. Uit het bovenste bed van het stapelbed uiteraard. Tim Hill gaf hiermee zijn medaille af en deze ging de hele dag om de nek van Tom. Een voordeel voor Tom was dat we vandaag gingen zwemmen, waar Tom de medaille natuurlijk niet om hoeft.

Het zwembad lag op zo’n 5 kilometer lopen van het kamphuis, daarom werd er heen en weer gependeld. De oudste groep heeft een paar kilometer moeten lopen, maar dat kunnen de meesten wel gebruiken. In het zwembad konden de kinderen zich helemaal uitleven. Er waren 2 glijbanen, 2 duikplanken, een kinderbadje voor Steef en een groot grasveld waarop gevoetbald kon worden. Daarnaast was er een badjuffrouw die graag op fluitjes blaast, maar de groep liet zich niet door haar afschrikken. Het ‘Komen wij uit Rotterdam, ken je dat niet horen dan’ klonk luidkeels door het buitenzwembad. De badjuffrouw liet zich na een uurtje maar vervangen door een badmeester, die alles eigenlijk wel goed vond. Een verstandige keuze van de beste man.

Tussen het zwemmen door kregen de kids een patatje en een snack, om de broodnodige energie op te doen. Die energie hadden ze weer nodig om in een hele lange slinger van de glijbaan te gaan. De eerste keer hoorde je nog wel een fluitje van de badjuffrouw, maar daarna had ze het maar opgegeven. Leuke baan ook. Dan word je toch liever penningmeester van HVC’10.

Na een zonnige middag in het zwembad werden we fantastisch ontvangen bij terugkomst in het kamphuis. Peet en Bram hadden de hele middag voorbereidingen getroffen voor de avondmaaltijd, de wereldberoemde kapsalon. Deze bakjes stonden ons op te wachten en smaakten weer verrukkelijk. Als je nooit meer naar de kapsalon hoeft, kun je ze beter maar bereiden. Dat gaat de mannen prima af. Wellicht dat uw kalende reporter dan volgend jaar ook maar moet helpen. “Doettie ook nog wat”, zou Steef zeggen.

Na het avondeten stond voor de oudste 13 deelnemers een avond in Club Cinderella op het programma. Peet en Bram hadden een deel van het kamphuis feestelijk omgetoverd tot Club Cinderella. Daar werden allerlei kaart- en dobbelspelletjes gespeeld, de sfeer was gezellig. De rest van de deelnemers gingen het loterijspel spelen. Door het spelen van allerlei spelletjes konden de kinderen lootjes verdienen. Met deze lootjes waren uiteraard weer prijzen te verdienen.

De spelletjes die er gespeeld werden waren:

– Wie ben ik? ( door vragen te stellen raden over welke persoon het gaat )

– Categorie ( noem als team bijvoorbeeld zoveel mogelijk Pokémon en Olympische sporten )

– Cabrio schieten ( schiet de bal in de auto )

– Paardenrace ( kaartspel naar het bekende paardenracen in Engeland )

– Muntjes gooien ( Muntjes in verschillende bakjes gooien )

– Mosselman ( zeg ken jij de Mosselman, die komt uit …… . Daarop moest gerijmd worden )

– Pictionary (de teams moesten raden wat er getekend werd door hun teamgenoot )

– Sjoelen ( favoriete sport van Marlo, want je hoeft weinig meters te maken )

Er zijn tijdens de spelletjes weer de meest onnozele opmerkingen voorbij gekomen. Zo denkt Hanniek dat goochelen een Olympische sport is en wilde ‘Chouffe’ weten wat een Paul de Leeuw is. Het meidenteam maakte het helemaal bont, maar ze maakte wel een feestje van ieder spel. Ze zorgden voor enthousiasme, een goede sfeer en fanatisme. Dat deden ze vooral door een hoop getetter in je oren, maar dat werd voor lief genomen.

Na de spelletjes kregen alle teams het aantal lootjes dat ze verdiend hadden, dit varieerde in aantallen. De lootjes werden door de kampleiding getrokken en de hoofdprijs ging uiteindelijk naar Jeffrey. Een prachtig shirt van Athletic de Bilbao. Kane Beijerling won twee prijzen, het is toch niet te filmen.

Terwijl in Club Cinderella het feest nog steeds in volle gang was, koos de rest van het kamp voor een rustige avond. Er werd in de kamers rondgehangen en stiekem ook een beetje geslapen. Ook werd er in de ‘woonkamer’ een grote kring gevormd, waar op een improviserende manier spelletjes werden gespeeld. Wat hebben we weer gelachen om de opmerkingen die voorbij vliegen. Door deze opmerkingen is Seline vanochtend tot bummer van de dag verkozen. Seline had haar feitjes niet helemaal op een rijtje:

– Kopenhagen ligt toch in Nederland?

– Ik ben goed in wiskunde. Oke, wat is 6×4? 36!!!! Ha, dat hadden jullie niet verwacht he, zo dom ben ik dus niet. Na enkele seconden. OOOOOH NEEE, het is 24. SHIT!

– De Euromast is 300 meter hoog.

– Finland is toch een eiland?

– Enzovoort enzovoort enzovoort

Seline draagt vandaag dus de medaille, met het schaamrood op haar kaken.

Vannacht een prima nachtje gehad trouwens, want iedereen was gebroken.