HVC’10 en VFC in balans in enerverend duel

De wedstrijdgeschiedenis van VFC (za) en HVC’10 is feitelijk maar kort. De beide clubs ontmoetten elkaar in het verleden slechts drie keer. De tussentijdse balans was wel in het voordeel van HVC’10, dat van de drie wedstrijden tweemaal won en één keer gelijk speelde. Ongeslagen dus tegen deze tegenstander.

Door: Cees van der Pol en Dirk Vermeulen
Foto’s : Ron van Oosten

Vreemd tijdstip
De wedstrijd begon zaterdag in Vlaardingen op een tijdstip (17.00 uur) waarop de Hoekenaren normaal gesproken al aan de tap staan, wanneer ze thuis spelen. De ploeg kon nog steeds niet beschikken over de sinds december geblesseerde spelverdeler Michael van den Bos, die wel op de bank zat. Middenvelder Badr Ben Mohammed moest een uitsluiting uitzitten na vijf voorgetoverde gele prenten. Daarentegen was rechterspits Dave Kram (die de vorige wedstrijd tegen Binnenmaas miste) van zijn straf af. Topscorer Mitchell Bouwhuis ontbrak wegens vakantie en Jasper van Veen en Wesley van der Est waren geblesseerd. Dus een volledig HVC’10 was er niet op deze eerste maart.

Geen verandering
Na negentig minuten was er eigenlijk niets veranderd. VFC bleef thuis ongeslagen en HVC’10 bleef in deze uitwedstrijd goed overeind. Met de 1-1 konden de beide trainers wel leven, ook al hadden de voorhoedespelers net zo goed de winnende treffer kunnen binnenschieten. Dat gold bij de thuisclub vooral voor lastpost Coen Bokx en bij de gasten invaller-spits Yuri Dijkman, die zich wel drie slagen in de rondte werkte. Bij HVC’10 viel Kevin Bogaards op. De ex-speler van sv Honselersdijk speelt bij zijn broer Dylan in het vierde van HVC’10, maar bleek een heel bruikbare hulpkracht in deze wedstrijd. Glimlachend leek het alsof hij naar meer smachtte.

Eerste helft saai
Van de twee helften was de eerste helft wel de saaiste. VFC kwam goed uit de startblokken en creëerde binnen tien minuten drie mooie kansen. Gaandeweg kwam de Hoekse ploeg beter in de wedstrijd en had een tijdlang het beste van het spel, vooral door snelle combinaties op het kunstgras. Heel de wedstrijd bleek Jorno Reurink er zin in te hebben met frivole trucs en hakjes. Centrale verdediger Daan Smith zocht hem daarom vaak op (ze kennen elkaar van andere clubs), maar Reurink bleef ongrijpbaar. Hij mocht in totaal drie keer een vrije trap net buiten de zestien nemen, maar hij scoorde niet. Hoeks gevaar kwam ook van dribbelaar Ethem Arslan: hij raakte slechts half de bal na een mooie pass van Dave Kram. Doelman Slagboom kon de bal daardoor gemakkelijk oprapen. In het laatste deel van de eerste helft werd de partij wat rommeliger. Dat maakte qua spelverhouding niet heel erg veel uit. In de rust zag het ernaar uit dat de wedstrijd in een bloedeloze 0-0 zou eindigen.

Tweede helft enerverend
Maar er was blijkbaar genoeg gesproken in de kleedkamers. Er gebeurde ineens veel meer. In de 46e minuut kreeg Yuri Dijkman een grote kans, maar hij schoot van dichtbij over en twee minuten later kopte aanvoerder Pim Mudde van de thuisclub uit een scherpe corner net naast.

HVC’10 had een verrassing in petto. Michael van den Bos (lang geblesseerd) werd door John de Ronde na 52 minuten ingebracht en dat was merkbaar, zowel voor als achter met zijn kopkracht.

Buitenspelgoal
Dat voordeel van de onverwachte inbreng leek ineens weg, toen een goed genomen corner door de thuisclub via een doorkopbal door de voeten van de een meter buitenspel staande Coen Bokx werd binnengetikt. Scheidsrechter Joost Hoogerbrugge (Woerden) liep voor de schijn naar de assistent, maar keurde het doelpunt wel goed: 1-0. Vriend en vijand moest erom lachen, bij HVC’10 was dat met kiespijn. Het leverde nog meer reuring binnen de lijnen op en Hoogerbrugge begon aan het bekende kaartenspel. In totaal werden acht gele kaarten uitgedeeld. Zelfs De Ronde kreeg twee keer geel en moest achter de omheining plaatsnemen.

‘Compensatiestrafschop’
In de 62e minuut moest Olivier Harent na een stevige overtreding geblesseerd het veld uit en voor hem kwam de ervaren Nordin van Mil in het veld. De Vlaardingse trainer Sieme Zijm zette de goed spelende middenvelder Thijs Hoogstrate op de plaats van Harent en werkelijk zijn eerste verdedigende actie leverde een strafschop voor HVC’10 op, toen hij Ethem Arslan op weg naar het doel ten val bracht. Op de tribune leek het een compensatiestrafschop, maar Zijm vond het na afloop wel een elfmeter. Michael van den Bos kende zijn plicht en schoot de bal hard door het midden, waar Slagboom een voortijdige hoek koos: 1-1.

KNVB-kassa rinkelt
Daarna gebeurde er van alles op het veld: stevige en soms stiekeme overtredingen, opmerkingen en de kassa van de KNVB hoorde je vanuit Zeist van verre rinkelen. Toch mogen spelers best wel eens een mondje roeren, als het maar binnen de perken bleef. Zo kreeg Jorn Groothuizen een gele kaart, terwijl twee andere spelers iets riepen. “Jammer dan”, reageerde Hoogerbrugge, toen de speler zei dat het zijn vijfde kaart was en dus niet mee kan doen in de volgende partij.

Blessuretijd te kort
Er was nogal wat tijd gebruikt voor de behandeling van blessures en in de slotminuten liep de sober maar goed spelende Boy de Soomer bij een corner een flinke bloedneus op. Iedereen verwachtte dat er een flinke ‘Nachspielzeit’ zou worden toegekend. Maar wellicht wilde Hoogerbrugge “Wie is de mol?” nog in Woerden op de buis zien, want na drie minuten bleek de koek al op.

Beide trainers zagen na afloop winstkansen. Sieme Zijm zei: “Als je kampioen wilt worden (en dat willen we), moet je deze wedstrijden winnen. We hadden alle spelsituaties doorgenomen en toch wist HVC’10 er doorheen te voetballen. Dat mag eigenlijk niet.” Ook HVC-trainer De Ronde kon wel met de uitslag tevreden zijn, maar zag toch ook winstkansen.

Aanstaande zaterdag ontvangt HVC’10 vv Hellevoetsluis aan De Rondgang. Aanvang 14.30 uur.