HVC’10 bereikt knock-outfase bekertoernooi

Een veld dat er weer als een biljartlaken bij lag, heerlijk voetbalweer en het gegeven dat HVC’10 zich via zondag tweedeklasser S.V. Wippolder kon plaatsen voor de knock-outfase van het bekertoernooi. Voor het ruim aanwezige publiek genoeg aanleiding om de Tour de France de Tour de France te laten en op het wat ongebruikelijke tijdstip van 17.00 uur de weg naar het sportpark aan De Rondgang te vinden voor een in potentie lekker potje voetbal.

Door: Dirk Vermeulen

De plaatsing voor de knock-outfase werd via een gelijkspel (1-1) inderdaad door HVC afgedwongen (zelfs een kleine nederlaag was al voldoende geweest), maar helaas werd het niet de beste wedstrijd van HVC in de serie van drie in de voorronde. Enigszins verklaarbaar was dat wel. Trainer Piet Boon had terecht besloten Glenn Boon, Badr Ben Mohammed en Jorno Reurink niet in de basiself op te nemen, gezien het feit dat zij volgende week bij de start van de competitie door schorsingen langs de kant zullen moeten toekijken. Verder ontbrak onder anderen Jeffrey van den Bos door een blessure.

Toen Kirill Slutskyy tijdens de warming-up ook nog eens geblesseerd moest afhaken, zat er voor Boon weinig anders op dan middenvelder Rick Voskamp in de spits te posteren. Het veelvuldig voor pietluttigheden fluiten van (invaller-)scheidsrechter Joop de Wit werkte eveneens niet echt mee, het haalde te vaak de vaart uit de wedstrijd. Gelukkig waren er ook wel een aantal goede momenten te noteren.

Zo was er, na een aan beide kanten wat slordig begin, een mooie aanval van HVC die uitkwam bij Voskamp die met een listig boogballetje Wippolder-keeper Danny Jager trachtte te verschalken. Jager kon echter nog net met de vingertoppen redding brengen.

Vervolgens was het de beurt aan het met onleesbare rugnummers spelende Wippolder, dat na een wat onoverzichtelijke situatie wel tot scoren kwam. Een (via de elleboog?) afgeketst schot belandde bij Colin Venema, die HVC-keeper Rowdy Janssen kansloos liet: 0-1.

HVC antwoordde met een schitterende pass van de weer goed voor de verdediging spelende Leroy Smits op Dave Kram. Kram omspeelde knap twee tegenstanders, maar zijn schot met zijn ‘verkeerde’ been werd een prooi voor de keeper. Een al even mooie pass van Mitchell Bouwhuis op opnieuw Kram leidde tot een corner, die door Smits naast werd gekopt.

Een hard en zuiver genomen vrije trap van Bouwhuis, nadat Michael van den Bos niet ver van de 16-meter lijn was neergelegd, spatte uiteen op de kruising en had een beter lot verdiend. Nadat Bouwhuis nog eens door de Wippolder-verdediging was geracet en zijn schot gestopt zag door de doelman, floot de leidsman voor het rustsignaal.

De pauze leek overigens een eeuw te duren. Op de tribune ging men zich al afvragen of de spelers gezien het tijdstip wellicht een warme maaltijd geserveerd kregen in plaats van thee. Het eerste echte wapenfeit na de lange onderbreking was een mooie voorzet van Kram op Michael van den Bos, die net naast kopte.

Daarna was het weer de beurt aan Wippolder, maar Janssen wist twee keer redding te brengen. De eerste keer door tijdig uit te komen, de tweede keer bracht hij redding met de voet. Vervolgens ontging het de scheidsrechter dat Bouwhuis onreglementair werd gestopt en werd HVC dus een penalty onthouden.

Bouwhuis, zeer op dreef,  haalde echter zijn gram door na een diepe bal van Michael van den Bos de verdediging van Wippolder eruit te sprinten en door de benen van de doelman de 1-1 aan te tekenen.

Verder naar het eind werd wel duidelijk dat HVC in conditioneel opzicht Wippolder steeds meer de baas was, maar tot scoren kwamen de mannen van Piet Boon niet meer. Verder gaf de Hoekse verdediging, met naast Kay van den Bos en Dylan Bogaards de jonge nieuwkomers Jorn Groothuizen en Luke Kernan, daarbij gesteund door Daniël Storm,  geen echte kansen meer weg.

Een kwartier voor tijd bracht Boon alsnog Badr Ben Mohammed in. De snelle Kram liet zich, na te zijn onderuit gehaald, min of meer uit voorzorg vervangen met het oog op de start van de competitie. Niet ver voor tijd kon ook Glenn Boon nog even de wei in voor Kay van den Bos.

Tevredenheid was er met de plaatsing voor de knock-outfase. Zeker niet tevreden was men over het, los van de hierboven geschetste goede momenten, mindere en vaak wat slordige spel. Het besef was er in ieder geval dat het volgende week zaterdag, als in de eerste competitiewedstrijd DSO uit Zoetermeer op bezoek komt, allemaal minimaal één tandje hoger zal moeten.

De na afloop het veld op rennende mini-supportertjes vonden het allemaal best. Zij waren maar wat trots op hun voetballende papa’s. En zo hoort het ook.