De zomerstop voor een voetbalmoeder

Het is al weer een tijdje geleden dat onze kinderen de laatste wedstrijd van het seizoen hebben gespeeld. En waar ik het uitslapen op de zaterdagochtend en het haasten met koken voor de trainingen nog helemaal niet mis, staan mijn kinderen daarentegen te trappelen om weer lekker te mogen ballen met hun vriendjes en vriendinnetjes.

Ik krijg dan ook dagelijks de vraag hoelang het nog duurt voordat de trainingen weer beginnen.

We hebben voor onze jongste zelfs een aftelkalender op de koelkast hangen.

En hoewel ik nog even een paar weekjes lekker ga genieten van mijn rustige zaterdagen, mis ik wel de gezelligheid langs de lijn met mijn mede-voetbalmoeders.

Want hoewel mijn man net doet alsof hij naar mijn verhalen luistert, is het toch niet hetzelfde als met jullie.

Ik ben er namelijk wel achter gekomen dat wij vrouwen toch net iets beter kunnen faken dan mannen.

Waarschijnlijk vinden jullie mijn verhalen ook niet heel interessant, maar ik heb bij jullie nog nooit het gevoel gehad dat jullie maar half naar mij luisteren en dat is toch fijn.

Voor mijn vriendinnen zou het trouwens ook heel fijn zijn als het seizoen weer begint, want die hebben mijn verhalen inmiddels ook wel gehoord. Het wordt daarom misschien toch wel weer hoog tijd voor ook weer wat andere gezellige mensen om mij heen.

Ik ga daarom voor mezelf ook maar een aftelkalender maken met de start van het seizoen, die hang ik dan naast de kalender die ik heb gemaakt voor als mijn kinderen op voetbalkamp gaan. Je weet wel, de leukste week van het jaar voor onze kinderen. Of zoals ik het noem, de week die papa en mama helemaal voor hunzelf hebben (Jeugdkamp Hvc’10)

Nog een paar weekjes meiden dan kunnen jullie weer net doen alsof jullie mijn verhalen interessant vinden. Ik kan niet wachten.

Nog een hele fijne vakantie allemaal.

En tot snel.

Groetjes, een voetbalmoeder