Afscheid van twee HVC’10-iconen

Komende zaterdag nemen twee iconen van HVC’10 afscheid. Leroy Smits en Jeffrey van den Bos, samen goed voor 361 competitiewedstrijden in het 1e, stoppen na talloze mooie momenten in het blauw-zwart. We vroegen hun oud-ploeggenoot Remco Koornhof een afscheidsverhaal te maken. Het leverde een groot verhaal over twee grote HVC’ers op, inclusief een foto-impressie van hun carrières in het blauw-zwart. Lezen en kijken dus! (Op Facebook staan nog meer foto’s)

Een voetbalafscheid regisseren is helaas niet altijd te doen. Een hattrick maken in een kampioenswedstrijd is waar je van droomt, maar natuurlijk maar voor weinigen weggelegd. Het komt helaas ook voor dat je gedwongen moet stoppen, door (aanhoudend) blessureleed of andere externe factoren. Het belangrijkste is dat je terug kunt kijken op een mooie voetballoopbaan, met hopelijk meer hoogte- dan dieptepunten. Met hopelijk meer promoties/kampioenschappen dan degradaties. Met hopelijk gave momenten met je vrienden beleven.

Of gewoon al deze zaken bij elkaar.

Voor twee afscheidnemende HVC’10-iconen geldt bovenstaand verhaal in zijn totaliteit.

Leroy Smits
Jeffrey van den Bos als Leroy Smits hebben jarenlang hun sporen verdiend in het regionale amateurvoetbal. Als HVC’10 kunnen we alleen maar bijzonder blij en trots zijn dat ze het gros van hun voetbaltijd bij onze vereniging hebben doorgebracht. Leroy was de eerste die terugkeerde. Na de jeugd bij Hoekse Boys te hebben doorlopen (in een prachtig elftal met veel van zijn vrienden, waaronder ook Jeffrey) maakte hij de stap naar de jeugd van het toenmalige SVVSMC, beter bekend als oud-profclub SVV. In Schiedam speelde hij twee jaar in de A-jeugd (waarvan het eerste jaar nog officieel als B-junior), waarvan hij in het tweede jaar zelfs vervroegd werd overgeheveld naar het eerste. Onder hoofdtrainer John de Wolf debuteerde hij in de zondag Hoofdklasse A, wat toen nog het hoogste amateurniveau was, voordat alle divisies hun intrede deden. De ploeg degradeerde, maar de jongeling viel op en maakte een transfer naar de A1 van Feyenoord.

Bij Feyenoord speelde hij in een lichting met onder anderen Royston Drenthe, Jonathan de Guzman en Georginio Wijnaldum; een lichting die menig international heeft voortgebracht dus. De rol als pinchhitter paste hem goed en onder trainer Henk Fraser maakte hij zijn minuten. Na een jaar zat het avontuur er echter op en werd zondag eersteklasser Westlandia zijn volgende club. In zijn eerste jaar werd Leroy kampioen en mocht hij op het bordes staan bij de toenmalige Ouwe Droog. In het tweede jaar handhaafde de ploeg zich in de Hoofdklasse, maar Leroy vertrok naar ‘s-Gravenzandse SV om weer op zaterdag te gaan spelen. Na een jaartje in het geel-blauw was de lokroep van jeugdliefde Hoekse Boys echter te groot en werd de inmiddels vrij vaak en breed uitgemeten stap met veel vrienden gemaakt. In de 4e klasse was Leroy aanvoerder van de ploeg die kampioen werd en droeg hij met veel goals bij aan de promotie naar de 3e klasse.

Onder trainer Henk Boon startte het inmiddels gefuseerde HVC’10 matig aan het seizoen in de 3e klasse, maar uiteindelijk werd een speeldag voor het einde de titel binnen gehengeld middels een 3-0 zege op Naaldwijk. Leroy maakte twee goals en was sowieso dat seizoen uitstekend op schot, met meer dan 20 goals op de teller. Gestaag werd de stap omhoog gezet en de ambitie om uiteindelijk de eerste klasse te halen kreeg steeds concretere vormen.

Jeffrey van den Bos
Jeffrey’s jeugd liep in de eerste jaren parallel aan die van Leroy. Gezamenlijk doorliepen ze de elftallen bij Hoekse Boys, met kampioenschappen in onder meer de F1, D1 en C1. In de C1 werd hun elftal zelfs Westlands Kampioen van hun lichting. Wat veel mensen niet weten, is dat Jeffrey startte als linksbuiten, regelmatig goals meepikte en een van de eerste spelers was die met gekleurde (GELE!) schoenen in de jeugd speelde. Als 16-jarige junior werd Jeffrey overgeheveld naar het tweede elftal, waar hij succesvol was op de voor ons vertrouwde positie van centrale verdediger en hij kon dat jaar een promotie vieren. Toen was echter wel de tijd gekomen om de vleugels te spreiden en een jaar na Leroy ging ook Jeffrey naar SVVSMC. Hij startte daar in de A2, maar maakte indruk en werd na een half jaar overgeheveld naar de A1, waar hij samen met zijn vrienden Leroy en Remco Koornhof een mooi half jaar beleefde in de Eerste Divisie Landelijke A-jeugd. Wedstrijden tegen onder meer de jeugd van Sparta, NAC, FC Den Bosch, Eindhoven en meer van dat soort BVO’s verrijkten zijn talent.

Jeffrey bleef uiteindelijk twee jaar bij SVVSMC om vervolgens de stap te maken naar de ‘s-Gravenzandse SV. Daar speelde Jeffrey zeven seizoenen en was een zeer gewaardeerd selectielid. Als rechtsback was hij vrijwel alle jaren in de 1e klasse basisspeler en lonkte meermaals promotie naar de hoofdklasse. In zijn allerlaatste seizoen lukte dit uiteindelijk ook, waardoor sprake was van een droomafscheid. Wat de club, inmiddels omgetoverd tot fusieclub FC ‘s-Gravenzande, sierde is dat Jeffrey zijn afscheidswedstrijd mocht beleven tegen Swansea City, dat toen nog in de Premier League speelde. Officieel was Jeffrey reeds overgeschreven naar HVC’10, maar de FC gunde hem een helft voetballen tegen de profs uit Wales. Zo werd op een waardige manier afscheid genomen van een dienstbare speler op wie men altijd had kunnen rekenen.

Gezamenlijk
Vanaf het seizoen 2013-2014 speelden Jeffrey en Leroy weer samen, ditmaal bij ons eigen HVC’10. De puzzel viel voor HVC’10 dat seizoen helemaal in elkaar. Jeffrey was direct aanvoerder van het elftal dat onder Bert de Best attractief voetbal speelde en in de eerste seizoenshelft de 2e klasse totaal op een hoop speelde. In de tweede seizoenshelft haperde de motor en moest de titel aan Valken ‘68 worden gelaten. Via de nacompetitie werd het uiteindelijk toch nog een geslaagd jaar. Nadat eerst Lombardijen werd verslagen, was HVC’10 ook in het tweeluik met WV-HEDW de sterkste en promotie naar de zo vurig gewenste 1e klasse was een feit. Smetje op de promotiewedstrijd was de schorsing die Jeffrey uit moest zitten. Leroy was de grote uitblinker in de thuiswedstrijd vanaf de 10-positie, met zijn kenmerkende inzet en leiderschapskwaliteiten.

De promotie naar de 1e klasse zouden beide mannen uiteindelijk bestempelen tot hoogtepunt van hun voetballoopbaan. Samen met onder anderen hun vrienden Jeroen Rensen, Otmar van Deventer, Mathijs Benard, Michael van den Bos (broer!), Wesley van der Est, Nillson van der Hoff, Daniel van der Knijff en Remco Koornhof had het elftal een (bijna helemaal) Hoeks gezicht gekregen en was de 1e klasse-ambitie waargemaakt.

Dat succes kon echter geen vervolg krijgen, want het debuutjaar in de eerste klasse liep uiteindelijk uit op een teleurstelling. Degradatie leek heel lang afgewend, maar op een rommelige slotdag werd HVC’10 toch nog gedwongen tot het spelen van nacompetitiewedstrijden tegen degradatie. Neptunus/Schiebroek was uiteindelijk in de finale te sterk en zo bleef HVC’10 slechts een seizoen op 1e klasse-niveau acteren.

De jaren daarna had de ploeg af en toe een opleving, maar qua prestaties bleef het achter op de eerste HVC-jaren van beide mannen. Neemt niet weg dat zowel Jeffrey als Leroy onder elke trainer als eerste spelers op het formulier stonden, blessures daargelaten.

BEDANKT
Deze zaterdag nemen we als HVC’10 afscheid van twee echte clubiconen, die zich op zowel voetbalgebied alsmede als bestuurslid van de Business Club en als jeugdtrainer buitengewoon hebben ingezet voor de vereniging. Wij hopen dat ze de passie voor de vereniging zullen vasthouden en, ondanks dat zij niet meer in ons vlaggenschip zullen aantreden, we hen nog wel wekelijks mogen bewonderen op ons complex.

Rest ons als vereniging slechts nog één woord om te zeggen: BEDANKT!
Bedankt voor alle mooie voetbalmomenten, het ga jullie goed en uiteraard is dit geen vaarwel, maar een tot ziens op ons sportpark De Rondgang.

Aanstaande zaterdag rond HVC’10 – Vitesse Delft zullen we verder stilstaan bij het afscheid van Jeffrey van den Bos en Leroy Smits. Naast de support die het eerste elftal nodig heeft om de nacompetitie voor promotiewedstrijden te halen, denken wij ook dat deze mannen het verdienen om nog eens extra in het zonnetje te worden gezet.

Komt daarom allen!