25-02-2017 | HVC’10 JO11-1 – VV Lyra JO11-2 (3-5)

Vakantie? Geen competitiewedstrijd?? Een VOETBALLOZE zaterdag??? Nee, daar doen ze bij JO11-1 van HVC’10 niet aan. Voetballen willen de jongens, het liefst zo vaak mogelijk. Donderdag moesten ze vanwege de storm tot hun grote ongenoegen de training overslaan, al dan niet onder lichte druk van de ouders… 😉 Maar zaterdag mochten de blije bikkels het veld weer op voor een oefenwedstrijd tegen VV Lyra JO11-2, een ploeg die een niveautje hoger uitkomt in de eerste klasse.

Het werd een mooie, boeiende en vooral leuke wedstrijd, tussen twee ploegen die allebei met een duidelijk idee voetbalden. Opbouwen van achteruit, veel snelheid en diepgang op de vleugels en dan proberen de spitsen in stelling te brengen. Het deed een beetje denken aan het spektakelstuk afgelopen week in de Champions League tussen Manchester City en AS Monaco, dat ook de hele tijd in moordend tempo op en neer golfde. Heel wat anders dan onze tegenstander van vorige week, die vooral de lange bal hanteerde op twee handige aanvallers en zo naar een geflatteerde overwinning counterde.

Mooi om te zien was dat JO11-1 ook tegen een ploeg uit de eerste klasse in voetballend opzicht minimaal gelijkwaardig was; en misschien zelfs wel beter. De jongens legden een paar schitterende aanvallen op het kunstgras neer, eentje waarbij de bal zelfs met steeds één keer raken naar voren werd gebracht. Het was dat het afsluitende schot net naast het Lierse doel vloog, anders was het doelpunt van het jaar al op zaterdag 25 februari gemaakt.

Kansen afmaken is echter een beetje het probleem van de laatste weken. Steeds gaat het op het ‘moment suprême’ net mis. Lyra schoot wel met scherp en liep daardoor uit naar 0-3. Het was lovenswaardig hoe de jongens zich daarna toch weer terugknokten in de wedstrijd. Het werd 1-3, het werd 2-3, maar net op het moment dat de gelijkmaker in de lucht hing, schoot Lyra de 2-4 binnen. Weer verkleinden de jongens de achterstand tot één doelpunt, maar helaas viel daarna ook nog de 3-5. En ja, ook die stand was opvallend genoeg precies gelijk aan City – Monaco, maar dan andersom…

Jammer, maar wederom een leerzame wedstrijd voor de mannen, waarvan ze alleen maar groeien en (nog) beter worden. Rest mij nog de soeverein leidende scheidsrechter Martijn Hoekman te bedanken voor het fluiten (evenals Tim Hill bij JO9-2) en Wim voor de barbezetting op deze voetbal-luwe zaterdagochtend.

Groeten, Jaco