24-11-2018 | Quintus JO13-2 – HVC’10 JO13-2 (0-5)

Zo, dat was me het ochtendje wel. De JO13-2 speelde zaterdag in Kwintsheul de topper tegen Quintus. Het werd een enerverende wedstrijd. Een verslag over schreeuwende trainers, poepende meeuwen, zuigende supporters en flitsend tikkie-takkie.

‘Het is verboden de voetbalvelden te betreden!’ Het staat er echt, op een groot bord bij de ingang van het complex van Quintus. Best een aparte welkomstboodschap bij een voetbalclub. ,,Nou, zullen we dan maar weer terug gaan?”, merkte oma Jannie op, scherp en quasi-serieus als altijd. Pas later, ergens in de loop van de tweede helft, bleek dat het verbod om op het ‘heilige’ gras te komen toch niet zonder reden was. De lichtmasten langs de velden in Kwintsheul zijn namelijk een geliefde broedplaats voor meeuwen. En die meeuwen hadden het voorzien op de harde kern van HVC’10, die pal langs de lijn fanatiek stond aan te moedigen. ‘Flats, flats, flats’. De spetters vlogen in het rond en heel wat capuchonnetjes werden besmeurd met groen-witte klodders. Wat je er al niet voor over moet hebben om een wedstrijd van je favoriete team te bekijken…

Als supporters hadden we het sowieso behoorlijk zwaar langs de lijn. Op enkele meters afstand stond namelijk de coach van Quintus, die blijkbaar dacht dat de finale van de Champions League voor zijn neus werd gespeeld. ,,NAAR VÒÒÒÒÒÒÒREN!!! GA TERÛÛÛÛÛÛÛÛGGG!!! KOM OP HEYYYYYYY!!!!” En dat dan de hele wedstrijd door. De decibelmeter stond constant in het rood, de druk op onze oren ook. Het mooie was alleen: de beste man kon schreeuwen wat-ie wilde, het hielp allemaal niets. Het zijn toch de spelers op het veld die het moeten doen. En de spelers van HVC’10 bleken simpelweg te goed voor die van Quintus.

Het was wel een mooie strijd. Quintus speelde fel, met af en toe gemene tikjes en overtredingen. In de eerste helft konden ze daarmee nog overeind blijven. Maar toen vlak voor rust de 0-1 viel, zag je iets knakken bij de jongens van de thuisclub. Zij hadden vooraf natuurlijk ook naar de stand gekeken en zullen best geschrokken zijn. HVC’10 JO13-2 kan namelijk pronken met indrukwekkende cijfers. Acht gespeeld, acht gewonnen, 47 doelpunten gemaakt en slechts 3 tegen. Quintus staat op de derde plek in onze poule, maar ze zullen zich vast hebben afgevraagd: hoe moet je in vredesnaam scoren tegen dit HVC???

Niet alleen de defensie staat als een huis, ook in aanvallend opzicht is het echt genieten langs de kant bij JO13-2. Steeds zijn de jongens hun tegenstanders te snel en te slim af. Met driehoekjes, fraaie passeerbewegingen en vlotte combinaties tikken ze de ene na de andere tegenstander weg. Dat tikkie-takkie hebben de trainers Ruben en Marlon er vakkundig ingeslepen bij ze. Zaterdag was er in de tweede helft voor Quintus ook geen houden meer aan. Keer op keer rolde een blauw-zwarte aanvalsgolf op het Heulse doel af. Tot frustratie van de coach langs de lijn, die alle decibelrecords verbrak, maar verder met zijn gegil niets bereikte.

O ja, tot slot nog iets over die zuigende supporters. Klinkt vies, maar het valt best mee. Het is inmiddels een traditie dat oma Jannie dropjes meeneemt. Een paar keer per wedstrijd deelt ze die uit langs de lijn. Het heeft haar inmiddels al een godsvermogen gekost, maar dat terzijde (meer informatie over de inzamelingsactie ‘help oma Jannie de winter door’ volgt later). Het verhaal gaat namelijk dat zodra het dropje op is, HVC een doelpunt maakt. Het leidt af en toe wel tot pikante situaties. ,,Langzaam zuigen!”, roept ze dan, als de tegenstander aan de bal is. En: ,,snel zuigen!” als wij in de aanval zijn. Het werkt wel, want ook zaterdag bij Quintus vlogen er weer vijf doelpunten in (0-5). Weer een overwinning, de negende op rij al in de competitie. Nog twee te gaan. Lekker bezig Joery, Micka, Sem, Glenn, Luca, Arian, Luc, Maxim, Lucas, Rayvano, Daniël, Daan, Levon en invallers Owen en Jelle. Het was weer Genieten met een grote G.