18-03-2017 | Nootdorp JO11-3 – HVC’10 JO11-1 (3-1)

Regen, wind en een wekker die om kwart voor zeven al rinkelde. Kortom: pittige omstandigheden voor de mannen (en hun ouders) van JO11-1, die afgelopen zaterdag om half 9 moesten aantreden in en tegen Nootdorp, de koploper van onze poule. Na de afstraffing vorige week bij Concordia (7-1, OEHHH) vreesde de trouwe supportersschare langs de lijn voor een zware ochtend. Zwaar werd het ook, maar dan toch vooral voor de thuisclub.

De talenten van Kay en Robin legden kampioenskandidaat Nootdorp namelijk het vuur aan de schenen. Ze brachten de koploper aan het wankelen, maar konden net niet het laatste zetje geven. Daarbij moet worden aangetekend dat de wind een grote, zo niet beslissende rol speelde op de open vlakte langs de snelweg A12. Voor rust had HVC’10 het windje in de rug en dat kwam ook tot uiting in het spelbeeld: bijna eenrichtingsverkeer richting het doel van Nootdorp. In de tweede helft, met de wind vol in het gezicht, was het een stuk moeilijker om in de buurt van het vijandelijke doel te komen.

Maar goed, even terug naar het begin. Nog voordat de scheidsrechter voor het eerst op zijn fluitje had geblazen, kwamen we langs de kant al tot de conclusie dat Kay en Robin weer een nieuw tactisch meesterplan uit de kast hadden getrokken. De twee vleugelspitsen stonden namelijk dicht bij elkaar aan de aftrap, met onze spits daar een stukje achter. De opdracht was duidelijk: compact spelen, veel druk zetten en achterin de boel dicht houden.

De mannen voerden dat knap uit, want Nootdorp kwam er zeker voor rust amper aan te pas. Dankzij een prachtige knal met links van Maxim in de kruising stonden we halverwege met 1-0 voor. Voor het mooi had er nog wel een goaltje bij gemogen, want in de tweede helft moesten we namelijk tegen de wind in gaan voetballen en dat was duidelijk in het voordeel van Nootdorp. Dat bleek ook wel, want de wind gaf de geel-zwarten letterlijk en figuurlijk vleugels.

De gelijkmaker waaide van grote afstand in de hoek, de 2-1 kwam uit een vrije trap die door de wind zoveel snelheid kreeg dat-ie onhoudbaar was en de 3-1 uit een strafschop, die toch zelden wordt gegeven bij de E’tjes. Zonde, want een punt had meer dan verdiend geweest voor de jongens, die desondanks met opgeheven hoofd terug naar huis konden. Volgende week thuis tegen hekkensluiter Leidschenveen, dan gaan we weer punten pakken!

Groeten, Jaco