16-02-2019 | HVC’10 JO13-2 – Die Haghe JO13-3 (5-7)

Het is zaterdagochtend, een uurtje voor de wedstrijd tegen Die Haghe. In de kleedkamer van HVC’10 JO13-2 staat Feest DJ Ruud volle bak aan. Zijn wereldberoemde hit ‘Gas op die lollie’ schalt uit de speaker. U kent ‘m vast wel: ,,Na na na, gas op die lollie kijk me ga-ga-gaan, gas op die lollie blijf niet sta-sta-staan, GAS OP DIE LOLLIE!” Dat liedje is natuurlijk niet voor niets in de setlist terecht gekomen, want het verwoordt precies wat er moet gebeuren: gas geven. En niet zo’n beetje ook.

Aan de uitslagen uit de voorgaande wedstrijden konden we al afleiden dat Die Haghe een goede ploeg heeft. Vorige week wonnen ze nog met 10-1. Dat beloofde dus wat. Maar bij JO13-2 wordt altijd uitgegaan van eigen kracht. Voetbaltalent zit er genoeg in de ploeg van Ruben en Marlon, dat hebben ze al vaak genoeg laten zien. Maar het komt nu een klasse hoger ook aan op vechtlust, op karakter, op volle bak een wedstrijd ingaan. Op gas geven dus.

De voorbereiding was niet helemaal optimaal. Enkele charmeurs in de ploeg hadden vrijdagavond op school nog een Valentijnsfeestje. Beetje dansen, beetje met de meisjes babbelen, zulk soort werk. Zaterdagochtend moest ook nog eens een deel van het elftal met JO13-3 mee, om alle gaten in die ploeg op te vullen. Deze boys kwamen dus rond 10 uur al met een uur voetballen in de benen terug in Hoek van Holland. Maar goed: de benen zijn nog jong, de geest ook, dus geïnspireerd door een beetje ‘Gas op die lollie’ van Feest DJ Ruud moest dat wel goed komen.

Het werd een wedstrijd waar de neutrale toeschouwer van ging watertanden. Aan beide kanten werd goed gevoetbald en het spel golfde op en neer. HVC’10 gaf, zoals afgesproken, vanaf de eerste seconde vol gas. Er werd gebikkeld, gevochten voor iedere centimeter op het veld en gestreden om iedere bal. En als ze die bal hadden, dan deden de jongens daar mooie dingen mee. Driehoekjes, steekpassjes, passeeracties; alles kwam voorbij. Zonde was dat een voorsprong van 2-0 binnen een paar minuten werd weggegeven. Het werd 2-2, 2-3 en vlak voor rust gelukkig toch weer 3-3.

Zo ging het in de tweede helft door: 3-4, 4-4, 4-5. De tijd tikte ondertussen door en de krachten vloeiden langzaam weg. De 5-5 hing in de lucht, maar de paal en de keeper van Die Haghe voorkwamen die. Net op het moment dat we meer risico gingen nemen en een mannetje extra naar voren schoven, viel de 4-6. Luca bracht de spanning met een pegel van grote afstand weer terug, maar helaas counterde Die Haghe daarna weer naar 5-7. Zonde, mannen en vrouw. Keihard gewerkt met z’n allen, maar helaas geen beloning in de vorm van punten. Nu effe twee vrije zaterdagen vanwege de vakantie en daarna weer volle bak de komende wedstrijden in. Gas op die lollie!