11-03-2017 | Concordia JO11-2 – HVC’10 JO11-1 (7-1)
Nou vooruit, onder het motto ‘in voor- en tegenspoed’ hierbij toch een verslagje van JO11-1. De uitwedstrijd zaterdag tegen Concordia JO11-2 was eigenlijk nou niet bepaald om over naar huis te schrijven. Niet alleen vanwege het ongewoon vroege aanvangstijdstip, maar ook omdat onze jongemannen aan de Brasserskade met 7-1 werden afgedroogd. Het verhaal zat ‘m dit keer vooral in de entourage langs de lijn in Delft.
Zo’n beetje iedereen had het afgelopen week over die spectaculaire comeback van FC Barcelona in de Champions League tegen Paris Saint-Germain. U weet wel, eerst met 4-0 verliezen en dan vervolgens thuis met 6-1 winnen dankzij twee doelpunten in blessuretijd. In vele huiskamers vlogen de ‘oehs’ en ‘ahs’ afgelopen woensdag in het rond. Eén man had het spektakel in Camp Nou echter blijkbaar gemist. En precies die man stond zaterdag langs de lijn in Delft, voor rust schuin achter onze trainers Kay en Robin.
Deze vader van een Concordia-speler was duidelijk niet zoveel opwindends gewend, want vanaf minuut één werd zo’n beetje ieder balcontact van de thuisclub begeleid door luidkeelse kreten. Een simpel balletje in de breedte? ,,OEHHH!!” Een pass naar voren? ,,OEHHHH!!!” Een schot op doel? ,,OEEEHHHHHH!!!!!” Het ging maar door, twee keer 25 minuten lang. Wellicht verkeerde deze iets te enthousiaste supporter nog in een droomwereld, ook niet zo verwonderlijk gezien het aanvangstijdstip. Maar duidelijk was wel dat hij niet zoveel spektakel gewend is…
Nu moet gezegd worden dat er voor de Delftenaren genoeg viel te juichen. Concordia beschikte over een paar vaardige jongens die de bal aan een touwtje hadden. In de openingsfase boden de mannen van Kay en Robin nog goed tegenstand. Luca trok de stand met een subtiel tikje langs de keeper gelijk, maar Concordia liep daarna weer uit naar 3-1 (,,OEHH OEHH OEHH” x 100). Met name voor Kay kwam het rustsignaal als een verlossing. Zijn ‘kwelgeest’ vlak achter hem verhuisde voor de tweede helft namelijk naar de andere kant van het veld.
Een kleine opleving van onze mannen na rust bleek ook niet genoeg om terug te komen in de wedstrijd. In de slotfase schalde onophoudelijk ,,OEHHHH” langs de lijn, want de thuisclub liep uit naar een flinke zege. Nou goed, snel vergeten en volgende week vol goede moed naar koploper Nootdorp. Hopelijk zijn ze daar langs de lijn wat meer gewend…
Groeten, Jaco
