01-12-2018 | HVC’10 JO13-2 – Excelsior Maassluis JO13-3 (8-3)
‘Het zal toch niet hè?’ De schrik sloeg het legioen van HVC’10 JO13-2 om het hart, na amper 5 minuten spelen in de thuiswedstrijd tegen Excelsior Maassluis. Twee kansen, twee doelpunten voor de bezoekers. Een splijtende counter door het hart van onze defensie, afgerond door een jongen met een snor onder zijn neus, en een fraaie vrije trap van een jongen die zo groot was dat we ons serieus afvroegen of dat meisje langs de kant soms zijn dochter was.
Kortom, het was even schrikken. Niet alleen vanwege het feit dat Excelsior Maassluis ogenschijnlijk wat versterking had gehaald uit hogere teams, maar vooral omdat onze sterren al zo vroeg met 2-0 achter stonden. Dat was ze dit seizoen nog niet eerder gebeurd. De voorgaande negen competitiewedstrijden waren allemaal op overtuigende wijze gewonnen. Maar met de topper van komende week tegen het eveneens nog ongeslagen Westlandia in het vooruitzicht, konden ze zich geen misstap permitteren. Vooraf leek het geen wedstrijd om je zorgen over te maken. Excelsior Maassluis bivakkeert in het onderste deel van de middenmoot. ‘Dat moet toch geen probleem zijn?’, dachten we.
Maar het spreekwoord luidt natuurlijk niet voor niets: ‘je moet de huid van de beer niet verkopen voordat-ie geschoten is’. Of zoiets. Oftewel: nooit te vroeg juichen. Dat bleek zaterdag maar weer. De trainers Ruben en Marlon moesten al snel gaan schuiven om iets te doen aan die 2-0-achterstand. De tactische omzetting bleek gelukkig te werken. Nog voor rust werd de 0-2 omgezet in een voorsprong van 3-2. De doelpunten waren stuk voor stuk om van te watertanden. Lucas scoorde na een pirouette à la Zidane, Daan deed Ronaldo na met een snoeihard schot en Daniël trapte de bal vanaf de rand van de zestien met een stuit precies onder de keeper door, zoals eigenlijk alleen Messi dat kan.
De hartslag kon daardoor weer iets omlaag toen we in de rust aan de koffie gingen, maar in de tweede helft ging de rikketik toch weer sneller slaan toen Excelsior Maassluis op gelijke hoogte kwam door de man-met-snor (3-3). ‘Het zal toch niet hè?’, dachten we weer. De zoete drop werd ingewisseld voor zoute drop, er kwam langs de lijn zelfs wat salmiak bij kijken en toen ging het op het veld ook ineens lopen.
In het laatste kwartier kwam het krachtverschil duidelijk aan het licht. Het werd 4-3, het werd 5-3 en daarna was het verzet van Excelsior Maassluis gebroken. In de laatste minuten liep de JO13-2 door een paar mooi uitgespeelde aanvallen zelfs nog uit naar 8-3. Weer een lekkere zege voor de mannen en hun geblesseerde, maar wel supporterende keepster!
Maar nu komt het. Komende zaterdag staat onze laatste competitiewedstrijd op het programma, in Naaldwijk tegen Westlandia JO13-3. Dit is de stand in de poule:
1. HVC’10 JO13-2: 10 gespeeld, 10 gewonnen, doelsaldo 60-6 (+54)
2. Westlandia JO13-3: 9 gespeeld, 9 gewonnen, doelsaldo 49-13 (+36)
Dat wordt dus een Enorme Kraker. Een Topper. Een Titanengevecht. Een Alles-Of-Niets-Wedstrijd. The Winner Takes It All. Een Kampioenswedstrijd met een hoofdletter K. De inzet? Het kampioenschap, een beker, champagne, feest en ga zo maar door. Dat wordt dus wat. Wie zaterdag om 10 uur niets in z’n agenda heeft staan, moet dus vooral naar Naaldwijk komen om de sterren van JO13-2 aan te moedigen! ‘HVC, lááá la-la, HVC! (hey hey)!!’
