09-12-2017 | HVC’10 JO11-3 – ‘s-Gravenzande JO11-10 (5-2)

Oke het was vroeg en het was koud, maar het was nog droog! Om 8 uur werd er weer verzameld voor een lekker potje voetbal. We mochten weer in kleedkamer 1 plaatsnemen voor de derby tegen ‘s-Gravenzande. Helaas waren leiders Ron en Marc wegen werk afwezig. En uit de spelersgroep misten we Luuk wegen prive-omstandigheden. Maar Daan mocht weer 2x 10 minuten meevoetballen en we hadden een wissel geleend van de JO11-4 dus we hadden er genoeg. Trainer Mark stond iedereen al op te wachten om om half negen aan te treden. Het waas nog donker dus de veldverlichting stond nog aan. Dat brengt dan toch altijd weer een extra sfeertje.
Afijn….. aftrap eerste helft en het moet gezegd worden ‘s-Gravenzande kwam voortvarend uit de startblokken en dat hadden de jongens zeker niet verwacht, want ze stonden ver boven deze jongen. Maar zo zie je dat dat helemaal niets zegt. Een speler van de tegenstander ving in een reflex de bal. Was voor hun alleen jammer dat het niet de keeper was en de scheids kon er dus ook niet onderuit om een penalty te geven. Kyan nam de uitdaging aan en legde de bal op de stip. Beetje jammer dat hij tegen de paal schoot. Dit was ook wel in grote lijnen het beeld tot ver in de tweede helft hoor. De bal wilde er maar niet in. Maar nog geen twee minuten later was het dan toch Kaj die de score wist te openen en dus 1-0! Hierna werd er weer afgetrapt en was het een van de dames van de tegenstander die alleen voor de keeper kwam te staan. Waar op ondergetekende riep: jongens doe eens wat!! Helaas was te laat want de 1-1 was een feit. Maar gelukkig geven ze de moed niet op maar op slag van rust kwam er weer een aanval van de tegenstander die keeper Kai in eerste instantie goed tegenhield, maar helaas ging hij toen over hem heen tegen de paal om vervolgens tegen Ki zijn rug te komen om met een uiterst vervelende stuiter over de doellijn te rollen. Wat een vreselijk doelpunt tegen en keeper Kai was razend op zichzelf al vloekend en schoppend probeerde hij zijn frustratie kwijt te raken, maar wat iedereen ook zei. Hij was even niet te genieten. Zelfs toen trainer Mark het veld op kwam rennen schreeuwde hij boos: laat me met rust!!! (Namens Kai nog excuses hiervoor Mark). Gelukkig was het hierna vrij snel rust. Het begon toen helaas ook te regenen. Tijdens de rust werd ik geroepen door de boys. Ik dacht om even op Kai in te praten. Dus ik gaf mijn plu in bewaring bij Maria en Pamela en ging met gezwinde spoed richting mijn kind. On er vervolgens achter te komen dat trainer Mark met zijn eigen zoon mee moest en of ik de tweede helft wilde coachen! Natuurlijk wilde ik dat! Aan het begin stonden we dus nog met 1-2 achter en het duurde toch nog een minuut op vijf en het nodige geroep van mijn kan voordat ze weer doorhadden dat ze moesten overspelen waardoor we uiteindelijk met 5-2 wisten te winnen. Dit ging niet zonder slag of stoot hoor!! Heb menig keer de jongens moeten mededelen dat ze de bal toch echt moesten gaan ophalen. Zelfs een keer aan de verdediging gevraagd of ze misschien thee bij het kransje wilden hebben aangezien ze niet echt de moeite namen om met se spits van de tegenstander mee te rennen. Gelukkig had keeper Kai zich al weer herpakt en wist weer een paar mooie reddingen eruit te persen. Inmiddels waren we al doorweekt door de regen en de hagel. Terwijl de dames mij nog even riepen om me te bedanken voor de paraplu (grrrrrr). Bedankt dames!!! Hierdoor waren Yassine zijn lippen vijf minuten voor het einde van de wedstrijd bijna net zo blauw als zijn shirt waardoor ik hem nog even heb gewisseld met Kaj. Die mij dit niet in dank afnam. Sorry Kaj!!!
Uiteindelijk een verdiende overwinning.
Na de penalty’s op weg naar de kleedkamer om te genieten van de zelfgebakken boterkoek van Nicole. Maar Kevin wit ons haarfijn uit te leggen dat die mislukt was. Natuurlijk de schuld van Nicole dus waren er roze koeken voor in de plaats. Ook lekker, maar het was het weer net niet.
Woensdagavond hebben we een inhaalwedstrijd thuis en dan gaat voor onze jongens de winterstop beginnen!!
Tot woensdag dus!!!
Joyce Zuiderwijk-Daniëls