08-10-2016 | Velo JO9-7 – HVC’10 JO9-2 (2-4)

Published On: 9 oktober 2016 | Categorieën: Wedstrijdverslag JO9-2 |

Na de euforie van vorige week, moest er vandaag gewoon weer worden gespeeld.

De laatste van zeven wedstrijden was aangebroken. Wederom tegen een directe concurrent, Velo JO9-7. Deze jongens hadden wel even eerder in deze competitie de nummer 1, Den Hoorn met 4-1 verslagen. De laatste pot beloofde er dus nog even eentje te zijn, waar de vonken vanaf zouden spatten, daar waren we op voorhand al van overtuigd!

Het zou een pittige strijd worden, dus moesten we de strijders ook goed voorbereiden.

Wederom waren er tactische aanpassingen in de opstelling gedaan, om zoveel mogelijk balbezit en druk naar voren te krijgen. Ja ja, de boys van Velo zouden toch echt hun borst flink nat moeten maken. Want om zomaar even van dit team winnen, tja … daar moet je toch echt wel goed getraind voor zijn, dat is wel gebleken na slechts één verliespartij tegen de koploper.

We gingen als een raket uit de startblokken en het tikkie-takkie voetbal werd meteen tentoon gespreid. Zelfs de monden van het thuispubliek vielen wagenwijd open. En ik kan u vertellen, van een afstandje langs de zijlijn is dat een prachtig en fantastisch gezicht.

We kwamen dan ook vrij snel op een 0-1 voorsprong, waanzinnige start dus mensen!

Nu zou het helemaal mooi zijn om met z’n allen scherp te blijven ondanks deze weelde. Maar gelukkig heeft JO9-2 het zo geregeld dat er aan beide kanten van het veld een trainer staat en vaak ook stiekem een (assistent) ouder in de buurt van onze keeper.

Dit alles om ervoor te zorgen dat onze gladiatoren geconcentreerd blijven, haha.

Nou, ik kan u vertellen, dat was vandaag dus echt niet nodig hoor. De kids vlogen er van alle kanten flink in, wat leidde tot mooie duels, welke in de meeste gevallen werden gewonnen.

Zelfs een pijnlijke schouder, een zere voet en een harde bal in de buik kon onze talentjes niet deren. Dit nam niet weg dat de jongens van de thuisploeg er ook gewoon volop voor bleven gaan, want verliezen was voor hen ook absoluut geen optie. Dat merkte ik aan mijn collega trainers, die naast me aan de zijlijn stonden. Die probeerden gaandeweg de wedstrijd vorderde mijn aanwijzingen te overstemmen. Nou, zoals sommigen van jullie mij inmiddels al een beetje kennen, dat is best lastig, haha. Maar uiteindelijk kwamen ze toch tot scoren.

Nu konden de voetjes van onze spelers echt niet meer van het gaspedaal gehaald worden.

Het leek wel of bij sommigen de rem helemaal was vergeten en dat zag je ook goed aan het tempo waarmee alles werd gedaan; strak en stevig dekken, zeer pittige duels die aangegaan werden, elkaar goed en hard aanspelen, vol gas vooruit en bij balverlies ook weer vol gas achteruit. Fantastisch om te zien!

Zelf had ik het gevoel dat dit, net als vorige week, niet meer fout kon gaan. Dit kon je haast proeven, zo overduidelijk was het gewoon. In de tweede helft kwamen we op een 1-3 voorsprong en hadden zelfs nog verder kunnen uitlopen als we iets meer geluk hadden gehad.

Maar vandaag gold geluk echt alleen voor de dommen, dus niet voor ons.

De sleutel van de kleedkamer had ik al bijna in de hand, toen pardoes de 2-3 binnenviel, ships… Nu werden we toch enisgzins ongerust en werd er aan de goed fluitende scheids gevraagd hoe lang er nog gespeeld moest worden. “Nog een paar minuten” werd er verklapt. “Nog een paar minuten?!” vroeg ik mij redelijk hard af. Mooi verhaal zeg! De tijd zat er al op toch? Het zal toch niet op deze laatste mooie bekercompetitie zaterdagochtend alsnog gebeurden? Nee hoor, helemaal niet. Er werd gelukkig afgefloten, kaboemmm, de puntjes waren binnen, hoppa! Wat waren de kinderen blij en trots. Vooral erg mooi om te zien hoe ze allemaal met elkaar omgaan, heel leuk! Wat we op voorhand wel hadden verwacht is ook gebeurd, Den Hoorn heeft de laatste wedstrijd tegen FC ’s-Gravenzande gewonnen en zijn hiermee op de eerste plaats geëindigd met 18 punten. Vlak daarachter, met twee punten minder zijn onze helden te vinden. Vijf gewonnen, één gelijk en één verloren, prima rapport!

Jullie hebben deze wedstrijden laten zien over de volgende ingrediënten te beschikken:

  • Inzet
  • Samenspel
  • Overzicht
  • Veerkracht
  • En vooral plezier

We zijn er dan ook heilig van overtuigd dat we met jullie een mooi seizoen tegemoet gaan na de herfstvakantie! Tot over een paar weken! Ik zeg….: ♪ Olé olé olé, HVC!! ♪

 

Groet Tony Schuurmans